உங்களுக்குத் தேவையான கட்டுரையைத் தேர்வு செய்யவும்
நான் சிறுவனாக இருந்த காலத்தில் எனக்குப் பெரியோர்கள் சொன்ன கதையெல்லாம், ஒரு ஊரில் ஒரு ராஜா இருந்தார். அவருக்கு ஒரு ராணி இருந்தாள் என்றுதான் தொடங்கக் கேட்டிருக்கிறேன். நாடக மேடைகளில் நடிக்கப்பட்ட நாடகங்கள் எல்லாம் ராஜா, மந்திரி, அரண்மனை காட்சிகளாகத்தான் அமைந்தன. நமது நாட்டிலும் 50 ஆண்டுகளுக்கு முன்பாக ஆங்கிலேயர் காலத்தில் நடந்ததும் முடியாட்சிதானே! பேரரசு என்று கூறப்படும் இங்கிலாந்தில் முடியாட்சி என்பது பெருமைப்படும் ஒரு காரியமாக இருந்து வந்துள்ளது. பல்லாண்டு வாழ்க எம் பேரரசு, எம் பேரரசி என்றெல்லாம் பெருமை கொண்டார்கள் மக்கள். இங்கிலாந்து மட்டுமல்ல, உலகமேதான். ஏனெனில் முடியாட்சி என்பது ஜனநாயம் அற்ற ஒரு நிலை. இருந்தாலும் முடியாட்சிக்கு உரியவர்கள் நல்லவர்களாக வாழ, வழிநடத்த உருவாக்கப்பட்டு வந்ததாகத்தான் சரித்திரம் கூறுகிறது. ஆனால் இன்று முடியாட்சிக்கு உரியவர்கள் எத்தனையோ விதத்தில் தங்கள் மானம், மரியாதை, மதியை இழந்து வெறுப்பைச் சம்பாதிக்கும் நிலையைத் தோற்றுவித்துக் கொண்டிருக்கிறார்கள். இதனால் மக்கள் விழிப்புணர்வு பெற்ற இந்த காலகட்டத்தில் முடியாட்சிக்கு முற்றுப்புள்ளி வைத்துக் குடியாட்சிக்கு வித்திட்டு வருகிறார்கள்.
இப்படிப்பட்ட சூழ்நிலையில் நம் ஆண்டவர் இயேசு கிறிஸ்துவை அகில உலக அரசராகப் போற்றி இன்று விழா எடுத்துக் கொண்டிருக்கிறோம்.
இயேசு வாழ்ந்த காலத்தில் தான் ஒரு அரசர் என்றே காட்டிக் கொள்ளாது எளிமையிலே வாழ்ந்து தன் அரசு உடைமை இன்றி, அரசத் தன்மையையே மறைத்தவராக வாழ்ந்துள்ளாரே. அப்படி என்றால் அவரது அரசின் பொருள் என்ன?
பிலாத்தின் முன்பாகக் கூறுகிறார் என் அரசு இவ்வுலகைச் சார்ந்ததன்று. இவ்வுலகைச் சார்ந்ததாக இருந்தால் நான் யூதரிடம் கையளிக்கப்படாதபடி என் காவலர்கள் எனக்காகப் போராடி இருப்பார்கள். உண்மைக்குச் சாட்சியம் கூறுவதே என் அரசு. அதற்காகவே வந்தேன். உண்மையைச் சார்ந்தவன் எவனும் என் குரலுக்குச் செவி கொடுக்கிறான் (யோவா. 18:36).
மனுமகன் பணிவிடை பெறுவதற்கன்று, பணிவிடை புரியவும் பலருடைய மீட்புக்கு விலையாகவும் தன் உயிரை அளிக்கவுமே வந்தேன் (மத். 20:28) என்றார்.
எபிரேயருக்குத் திருமடலை வரைந்தவர் கூறும் வார்த்தைகள்: இயேசு கிறிஸ்து நேற்றும், இன்றும் என்றும் மாறாதவராய் இருக்கிறார் (எபி. 13:8). மற்றவர்கள் எல்லாம் மாறி, மறையும் தன்மை உடையவர்கள். ஆனால் இயேசு கிறிஸ்துவோ என்றுமே மாறாதவர். எனவேதான் கபிரியேல் தூதர் அவர் யாக்கோபின் குலத்தின் மீது என்றும் அரசாள்வார். அவரது ஆட்சிக்கு என்றுமே முடிவு இராது (லூக். 1:33) என்றார்.
இந்த அரசராம் இயேசுவைப் பற்றிப் புனித பவுல் அடிகளார் மிக அழகாகச் சித்திரிக்கின்ற வார்த்தைகளைக் கோடிட்டுக் காட்ட விரும்புகிறேன்.
கடவுள் தன்மையில் விளங்கிய அவர் தம்மையே வெறுமையாக்கி அடிமையின் தன்மை பூண்டு மனிதருக்கு ஒப்பானார்.
சிலுவைச் சாவை ஏற்கும் அளவுக்குத் தன்னைத் தாழ்த்திக் கீழ்ப்படிந்தார்.
தந்தை அவரை உயர்த்தியதால் விண்ணவர், மண்ணவர், கீழுலகோர் அனைவரும் மண்டியிட இயேசு கிறிஸ்து ஆண்டவர் என்று எல்லா நாவுகளும் அறிக்கையிடும் (பிலி. 2:6-11) என்று விவரிக்கிறார்.
இந்த அன்பின் பிணைப்பால், ஆட்சி புரியும் இந்த ஒப்பற்ற அரசராம் இயேசுவின் பரமத் திருநாட்டின் குடிமக்களாக இருப்பதில் நாம் பெருமைப்படுகின்றோம். பெருமையால் நம் இல்லமும் இன்று விழாக்கோலம் பூண்டுள்ளது.
விழாக் கொண்டாடும் நாம் என்ன செய்ய வேண்டும்?
அவரது குரலைக் கேட்கும் ஆடுகளாக நாம் இருக்க வேண்டும். நீங்கள் என் கட்டளையைக் கடைப்பிடித்தால் என் அன்பில் நிலைத்திருப்பீர்கள். என் நண்பர்களாக இருப்பீர்கள் (யோவா. 15:10).
செய்தியிலே வாசிக்கின்றோம். ஜான் டேவிட் , இவன் ஒரு கிறிஸ்தவனா? இவனா இப்படிப்பட்ட இழிச் செயலைச் செய்தான்?
அன்றொரு நாள் கற்பழிப்பு கொலைக் குற்றத்திற்கு ஆளாகிய ஒருவன் நீதிபதி முன்பாக நிறுத்தப்பட்டான். கழுத்திலே சிலுவையை அணிந்திருந்த அந்தக் கைதியை நோக்கி நீ ஒரு கிறிஸ்தவனா? சிலுவை அணியும் நீயா இப்படிச் செய்தாய் என்று கேட்டார் நீதிபதி.
அவன் சொன்ன பதில் என்ன தெரியுமா?
நீதிபதியாரே என் கழுத்தில் இருக்கும் சிலுவைக் கல்வாரியின் நடுவில் தொங்கிய இயேசுவின் சிலுவை அல்ல. வலது புறத்தில் தொங்கினானே கள்ளன் அவனது சிலுவையும் அல்ல. ஆனால் இடது புறத்து கள்ளனின் சிலுவை என்றான். இது எப்படி இருக்கு!
புறமுதுகு காட்டி ஓடிய அலெக்சாண்டர் என்ற போர் வீரனை நோக்கிக் கூறினாரே பேரரசர் : 'நண்பா! நீ என்னோடு இருக்க வேண்டுமென்றால் உன் நடத்தையை மாற்றிக் கொள். இல்லையேல் உன் பெயரை மாற்றிவிடு' என்றாரே! அந்தச் சிந்தனையை மட்டும் உங்கள் முன் வைக்கிறேன்.
இன்றைய நற்செய்தியிலே இயேசு இவ்வுலகத்தில் எதற்காகப் பிறந்தார் என்பதைத் தெளிவுபடுத்துகின்றார். உண்மையை எடுத்துரைப்பதே என் பணி; இதற்காகவே பிறந்தேன், இதற்காகவே உலகிற்கு வந்தேன்: உண்மையைச் சார்ந்தவர் அனைவரும் என் குரலுக்குச் செவிசாய்க்கின்றனர் (யோவா 18:37) என்கின்றார் இயேசு.
ஒரு நாட்டைப் பேரரசன் ஒருவன் ஆண்டு வந்தான். அவன் வாரிசு இல்லா அரசன்! அவனுக்குப் பிறகு நாட்டை ஆள ஆண் வாரிசு ஒருவனைத் தேர்ந்தெடுக்க நாட்டிலிருந்த தலைசிறந்த பன்னிரெண்டு இளைஞர்களை அழைத்துவரச் சொன்னான். பன்னிரெண்டு பேரும் வந்து நின்றனர். அரசன் போட்டி ஒன்றை அறிவித்தான்.
விதைகள் நிரம்பிய கூடையைக் காட்டி :
"இளைஞர்களே, ஒவ்வொருவரும் ஏதாவது ஒரு விதையைப் பொறுக்கி எடுத்துக்கொள்ளுங்கள். நீங்கள் எடுக்கும் விதையைக் கொண்டு செழிப்பான செடியை யார் வளர்த்துக்காட்டுகின்றீர்களோ அவரே அடுத்த அரசர். மூன்று மாதங்கள் கழித்துச் சந்திப்போம்" என்றான்.
மூன்று மாதங்களுக்குப் பிறகு பதினோரு தொட்டிகளில் அழகான செடிகள் காணப்பட்டன. ஒரே ஒரு தொட்டி மட்டும் வெற்றுத் தொட்டியாக இருந்தது! அந்தத் தொட்டிக்குச் சொந்தமான இளைஞனைத் தனது வாரிசாகத் தேர்ந்தெடுத்தான் அரசன். மற்ற பதினோரு பேரும் திகைத்து நின்றார்கள்.
அவர்களைப் பார்த்து அரசன், "நான் தந்த விதைகள் அனைத்துமே வேகவைத்துக் காயவைத்த விதைகள். பின் எப்படி உங்கள் தொட்டிகளில் செடிகள் முளைத்தன? வாய்மையே வெல்லும். நீங்கள் வீட்டுக்குப்போகலாம்” என்றான்.
இந்தக் கதையில் வந்த அரசனைப் போன்றவர்தான் நமது கிறிஸ்து அரசர். இயேசு, வழியும், உண்மையும், வாழ்வும் நானே (யோவா 14:6) என்கின்றார். தந்தையே! உண்மையினால் அவர்களை (அவரிடம் ஒப்படைக்கப்பட்டவர்களை) உமக்கு அர்ப்பணமாக்கியருளும் (யோவா 17:17) என்று இயேசு மன்றாடுகின்றார்.
இயேசுவுக்கு உண்மையை மிகவும் பிடிக்கும்.
காரணம் உண்மை அழிந்து போகாத அரசுக்கு நம்மை அழைத்துச் செல்லும் (தானி 7:14). உண்மை அகரமும், னகரமுமான (இரண்டாம் வாசகம்) இயேசுவுக்கு நம்மை செவிசாய்க்க வைக்கும் (யோவா 18:37). உண்மை நமக்கு விடுதலை அளிக்கும் (யோவா 8:32).
மாறாக பொய் கடவுளிடமிருந்து மனிதனைப் பிரிக்கும் (தொநூ 3:1-12). பொய் தூய ஆவியாருக்கு எதிராக நம்மைச் செயல்படத் தூண்டும் (திப 5:1-10).
இன்று இயேசு உண்மையையும், பொய்யையும் சுட்டிக்காட்டி நீங்கள் எதைத் தேர்ந்தெடுக்கப்போகின்றீர்கள்? என்று கேட்கின்றார். நாம் என்ன பதில் சொல்லப்போகின்றோம்? '
மேலும் அறிவோம்:
பொய்யாமை பொய்யாமை ஆற்றின் அறம்பிற
செய்யாமை செய்யாமை நன்று (குறள் : 297).
பொருள் : ஒருவன் பொய் பேசாமையினை இடைவிடாது தொடர்ந்து மேற்கொண்டால், அதுவே அவனுக்குப் பேரறமாகும்! செய்யக்கூடாதவற்றைச் செய்யாதிருத்தல் மேலும் பெருமைதரும்.
மாமன்னன் நெப்போலியன் மமதையில் இருந்த காலத்தில் பின்வருமாறு கூறினார்; "உலக வரலாற்றில் மகான்கள் என்று அழைக்கப்படத் தகுதியுடையவர்கள் மூவர் மட்டுமே; மாமன்னன் அலெக்சாண்டர், நெப்போலியனாகிய நான், நாசரேத் ஊர் இயேக கிறிஸ்து." ஆனால், அவர் 'வாட்டர்லூர்' என்ற இடத்தில் நடந்த போரில் படுதோல்வி அடைந்து, 'கெலேனா' என்ற தீவில் சிறையில் அடைக்கப்பட்டார்.
அவ்வேளையில் ஒருவர் அவருடைய பழைய மகிமையை நினைவூட்டியபோது, நெப்போலியன் கூறினார்: “அதிகாரம், மகிமை எல்லாம் வெறும் புகை. ஒரு காலத்தில் அலெக்சாண்டரை மகான் என்று அழைத்தேன். இப்போது அவருடைய எலும்புகளைக்கூட காண முடியவில்லை. என்னையே மகான் என்ற அழைத்துக் கொண்டேன், இப்போது அந்நிய நாட்டில் ஆரியணையோ, போர் வீரர்களோ இன்றி சிறைக் கைதியாக வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறேன், நாசரேத்தூர் இயேசு கிறிஸ்து இறந்து இரண்டாயிரம் ஆண்டுகள் ஆன பின்னும், அவரது அரசு மறையவில்லை, அலெக்சாண்டரும் நானும் ஆயுத பலத்தால் ஆட்சி செய்தோம். எங்கள் ஆட்சி நிலை பெறவில்லை. ஆனால் கிறிஸ்து அன்பினால் ஆட்சி செய்கிறார், அவரது அரசு என்றும் நீடிக்கும்,"
திருவழிபாட்டு ஆண்டிகள் சிகரமாக இன்று கிறிஸ்து அரசருடைய பெருவிழாவைக் கொண்டாடுகிறோம். கிறிஸ்து உண்மையிலேயே ஓர் அரசர். அரசர்களுக்கெல்லாம் அரசர், அவராலேயே அனைத்தும் படைக்கப்பட்டன. அவராலேயே அனைத்தும் மீட்கப்பட்டன, படைப்பாலும் மீட்பாலும் அனைத்தும் அவருக்கு உரியன. இன்றைய முதல் வாசகம், கிறிஸ்து அரசர் என்றும், அவரது ஆட்சிக்கு முடிவு இராது என்றும் கூறுகிறது (தானி 7:13-14). இரண்டாம் வாசகம், கிறிஸ்துவுக்கு மாட்சியும் ஆற்றலும் என்றென்றும் உரியன என்று அறிக்கையிடுகிறது (திவெ 1:6), நற்செய்தியில், கிறிஸ்து தாம் அரசர் என்றும், ஆனால் அவரது ஆட்சி இவ்வுலக ஆட்சி போன்றது அல்ல என்றும் தெளிவுபடுத்துகிறார்,
கிறிஸ்துவின் அரசு எல்லா நாடுகளையும் மக்களையும் அரவனைக்கும் அரசு, இன்றைய பெருவிழாவின் தொடக்கவுரை அறிக்கையிடுவதுபோல, கிறிஸ்துவின் அரசு, 'உண்மையின் அரசு, வாழ்வுதரும் அரசு, புனிதமும் அருளும் கொன்ட அரசு, நீதியும் அன்பும் அமைதியும் கொண்ட அரசு." கிறிஸ்துவின் அரசு இவ்வுலகைச் சார்ந்தது என்று யூத மக்கள் எண்ணினார்கள். அவரை அரசியல் மெசியாவாகக் கருதினர். ஆனால் கிறிஸ்து அவர்களது எண்ணம் தவறானது என்று தெளிவுபடுத்தினார் கிறிஸ்து. அரசியல் மற்றும் பொருளாதார விடுதலை அளிக்க வரவில்லை , மாறாக, மக்களைப் பாவத்திலிருந்து விடுவிக்க வந்தார். பாவம் செய்யும் எவரும் பாவத்திற்கு அடிமை; கிறிஸ்து ஒருவரே பாவத்திலிருந்து விடுவிக்க வல்லவர் (யோவா 8:34-36).
கிறிஸ்துவோடு சிலுவையில் அறையப்பட்ட இரு கள்வர்கள் அவரின் அரசைப்பற்றி மாறுபட்ட கருத்துக்களைக் கொண்டிருந்தனர், ஒரு கள்வன் கிறிஸ்துவிடமிருந்து உடனடியாக விடுதலையை எதிர்பார்த்து. "நீ மெசியாதானே! உன்னையும் எங்களையும் காப்பாற்று" (லூக் 23:39) என்றான். ஆனால், மற்றொரு கள்வன் கிறிஸ்துவின் அரசு நிறைவுகால அரசு என்பதை உணர்ந்து, " இயேசுவே, நீர் ஆட்சியுரிமை பெற்று வரும்போது என்னை நினைவுகூர்ந்தருளும் (லூக் 23:42) என்றான். கிறிஸ்துவில் அரசு இவ்வுலகைச் சார்ந்த அரசாக இருந்திருப்பின், அவர் சாவுக்கு உள்ளாகாதவாறு, அவருடைய காவலர்கள் போராடியிருப்பர் (யோவா 18:36).
தம்முடைய சீடர்களை எல்லாவிதத் துன்பங்களிலிருந்தும் உடனடியாக விடுவிக்கப் போவதாக கிறிஸ்து ஒருபோதும் வாக்குறுதி அளிக்கவில்லை, மாறாக, அவர்கள் துன்புற்று இன்புறுவார்கள் என்றுதான் வாக்களித்தார். 'நீங்கள் அழுவீர்கள். புலம்புவீர்கள்; அப்போது உலகம் மகிழும் நீங்கள் துயருறுவீர்கள், ஆனால் உங்கள் துயரம் மகிழ்ச்சியாக மாறும்" (யோவா 16:20).
கிறிஸ்துவின் அரசு வல்லரசு அல்ல, மாறாக வாய்மையின் அரசு. உண்மையை எடுத்துரைக்கவே கிறிஸ்து இவ்வுலகிற்கு வந்தார் (போவா 18:37). கிறிஸ்துவே உண்மை; அவர் வழியாகவே நாம் தந்தையை அடைய முடியும் (யோவா 14:6), உண்மையால் கிறிஸ்து தம் சீடர்களை அர்ப்பணமாக்குகின்றார் (யோவா 17:17),
உண்மையா? அது என்ன? (யோவா 18:23), உள்ளம் என்பது ஆமை, அதில் உண்மை என்பது ஊமை, சொல்லில் வருவது பாதி; நெஞ்சில் தங்கிக் கிடப்பது மீதி: முழு உண்மையைப் பேசுவோர் யாருமில்லை. "வாய்மையே வெல்லும்" என்பது நமது நாட்டின் விருதுவாக்கு, ஆனால் அரசியல் தலைவர்கள் எல்லாம் அண்டப் புளுகர்களும், ஆகாசப் புளுகர்களாகவும் இருந்து. பொய்யானத் தகவல்களைக் கூறி மக்களை ஏமாற்றுகின்றனர், இக்கட்டத்தில் முழு உண்மையை வெளிச்சத்திற்குக் கொண்டு வருவது நமது கடமையாகும். உண்மை பேசுவோர் வேறு எந்த அறத்தையும் செய்யத் தேவையில்லை என்கிறார் வள்ளுவர்,
பொய்யாமை பொய்யாமை ஆற்றின் அறம்பிற
செய்யாமை செய்யாமை நன்று (குறள் 297)
ஓர் அரசியல்வாதி கூறுகிறார்; கொலை செய்தேன், என்னைக் கொலைக்காரன் என்றனர்: திருடினேன், என்னைக் கொள்ளைக்காரன் என்றனர்; இலஞ்சம் வாங்கினேன், என்னை ஊழல் பேர்வழி என்றனர், இம்மூன்றையும் செய்தபோது, என்னைத் தலைவன் என்கின்றனர். கொலை, கொள்ளை, இலஞ்ச ஊழல் பெருகிவரும் இக்காலத்தில் நம் நாட்டில் நல்லாட்சி மலர்ந்திட உழைப்போம்; மன்றாடுவோம்.
ஒரு மகன் தன் அப்பாவிடம், "அப்பா, என் எதிர்காலம் பற்றி என்ன கனவு காண்கிறீர்கள்?" என்று கேட்டதற்கு, அப்பா கூறிய பதில்: “நீ பிறந்ததிலிருந்து எனக்குத் தாக்கமே இல்லை. அப்படியிருக்க கனவு எப்படி வரும்?" கடவுள் மனிதரைப் படைத்ததற்காக வருந்தினாலும் (தொநூ 8:6), கடவுள் இவ்வுலகிற்காக ஒரு கனவு கண்டுள்ளார். அதுதான் இறை அரசின் கனவு. அக்களவு என்ன? வாள் எடுத்துப் போர் புரியாத உலகம் போர்க் கருவிகளை விவசாயக் கருவிகளாக மாற்றும் உலகம் (எசா 2:4), சிங்கமும் செம்மறி ஆடும் ஒன்றாகப் படுத்துறங்கும் உலகம் (எசா 11:6) ஆம், இறை அரசு அமைதியின் அரசு: கிறிஸ்து அமைதியின் அரசா (எசா 11 9:8),
வன்முறையும் பயங்கரவாதமும் முடிவுக்கு வந்து, மனித சமுதாயத்தில் அமைதி நிலவ அயராது உழைப்போம். அமைதிக்காக உழைப்பவர்களே கடவுளின் மக்கள்."கிறிஸ்து ஆட்சி செய்தாக வேண்டும் (1கொரி 15:25), ஏனெனில், அரசும் வல்லமையும் மாட்சியும் என்றென்றும் அவருடையது.
அரசன் என்ற சொல்லே வழக்கற்றுப் பொருளற்றுப் போன இந்நாளில், எல்லாரும் இந்நாட்டு மன்னர் என்ற நிலையில் ஆயிரம் ஆயிரம் உள்ளங்களை அன்பால் ஆட்சொண்டு உரிமையோடு ஆட்சி செய்யும் ஒரே அரசர் கிறிஸ்து மட்டுமே!
இயேசுவின் இந்த இணையற்ற அரசுரிமை மரபுவழி பிறப்பால் அல்ல, புரட்சியால் அல்ல, தேர்தலால் அல்ல மாறாக படைப்பால் மீட்பால் பெற்ற , எவரும் பறிக்க முடியாத பிறப்புரிமை.
படைப்பால் உலகம் அவருக்குச் சொந்தம். "வாக்கு என்னும் அவரே தொடக்கத்தில் கடவுளோடு இருந்தார். அனைத்தும் அவரால் உண்டாயின. உண்டானது எதுவும் அவராலன்றி உண்டாகவில்லை" (யோ . 1:2,3).
மீட்பால் உலகம் அவருக்குச் சொந்தம். ''ஒருவர் கிறிஸ்துவோடு இணைந்திருக்கும்போது அவர் புதிதாகப் படைக்கப்பட்டவராக இருக்கிறார்... இவை யாவும் கடவுளின் செயலே! அவரே கிறிஸ்துவின் வாயிலாக நம்மைத் தம்மோடு ஒப்புரவாக்கினார்" (2 கொரி. 5:17,18).
ஆனால் அரசாளும் அவரது இந்த உரிமையின் பெருமை எப்படியெல்லாம் வியப்புக்குரிய வகையில் வெளிப்படுகிறது!
எப்பொழுதெல்லாம் அரச மகிமைக்கான அறிகுறியோ அடையாளமோ சிறிதும் இல்லையோ, அப்பொழுதெல்லாம் அவர் அரசர் எனத் தன் அன்பர்களால் அல்ல, அந்நியரால் அறிமுகம் அற்றவரால் பறைசாற்றப்படுகிறார் பகிரங்கமாக!
1. பெத்லகேம் குகையில் பிறந்தபோது .... மூவுலகாளும் வேந்தனின் மகிமை மூன்று காணிக்கைகளிலே (மத். 2:11). கந்தையில் பொதிந்த குழந்தையைக் கண்ட கீழ்த்திசை ஞானிகள் தூபமிட்டனர். தெய்வம் என்று காட்ட, மீரையை வைத்தனர். மனிதன் என்று கூற. அந்தக் குழந்தை உண்மையான இறைவன் மட்டுமல்ல, உண்மையான மனிதன் மட்டுமல்ல உண்மையான அரசன், மனித குலத்தின் மன்னன் என்று பறைசாற்றப் பொன்னை வைத்து வணங்குகின்றனர். ஆம், தெய்வத்தின் வழிகள் விந்தையானவை! எப்பொழுதெல்லாம் அரச மகிமைக்குரிய அறிகுறியோ அடையாளமோ சிறிதும் இல்லையோ, அப்பொழுதெல்லாம்... இயேசு அரசராக வெளிப்படுகிறார்.
2. கல்வாரிக் குன்றில் இறந்தபோது ..... மூவுலகாளும் மன்னனின் பெருமை மூன்று மொழிகளிலே. (யோவான் 19:19,20). பாவி மனிதனாக இயேசு சிலுவையில் தொங்கியபோது ரோமைப் பேரரசின் பதிலாள் பிலத்துவின் ஆணையால், எழுதியது எழுதியதே என்ற மாற்ற முடியாத கட்டளையால் பொறிக்கப்பட்ட வாக்கியம் "நாசரேத்து இயேசு யூதர்களின் அரசன்" உலக மொழிகள் இவைதாம் என்று கருதப்பட்ட மூன்று மொழிகள் :
நீதிக்கும் சட்டத்துக்கும் பேர் பெற்ற மொழி - லத்தீன்.
அழகுக்கும் இலக்கியத்துக்கும் புகழ் கண்ட மொழி - கிரேக்கம்
நடைமுறை வழக்கில் மக்கள் பயன்படுத்திய மொழி - எபிரேயம்
ஆம் தெய்வத்தின் வழிகள் விந்தையானவை! எப்பொழுதெல்லாம் அரச மகிமைக்குரிய அறிகுறியோ அடையாளமோ சிறிதும் இல்லையோ, அப்பொழுதெல்லாம்...... இயேசு அரசராக வெளிப்படுகிறார்.
கிறிஸ்து அரசர் என்றால் நாம் யார்? அரசன் என்றதும் அடிமைகள், குடிமக்கள் இவர்களே நினைவுக்கு வருகின்றனர். திருமுழுக்கால் கடவுளின் மக்களாகிறோம். கிறிஸ்துவின் சகோதரர்களாகிறோம். கடவுள் மன்னர் என்றால் அவரது மக்கள்...? கிறிஸ்து அரசன் என்றால் அவர்தம் சகோதரர்கள்....? நாம் இளவரசர்கள்! வேந்தர் கிறிஸ்துவின் விந்தையான ஆட்சியில் நாம் அடிமைகள் அல்ல ஆளப்படுபவர்கள் அல்ல. அத்தனை பேரும் ஆள வேண்டியவர்கள். அப்பெருமைக்கு ஏற்ப வாழ வேண்டியவர்கள் ! பேதுரு அன்றே சொன்னார்: "நீங்கள் அரச குருக்களின் கூட்டத்தினர்" (1 பேதுரு 2:9).
மாமன்னன் அலெக்சாண்டர் கோழையாகிவிட்ட வீரனைப் பார்த்து "உன் பெயர் அலெக்சாண்டரா? ஒன்றில் உன் பெயரை மாற்று, இன்றேல் நடத்தையை மாற்று” என்றாராம். அப்படி நம்மைப் பார்த்து "நீ கிறிஸ்தவனா? பெயரை மாற்று அல்லது வாழ்க்கையை மாற்று'' என்று எவராவது கேட்க முடியுமா? இயேசுவால் கூட முடியாது.
திருமுழுக்கால் ஒருவன் கடவுளின் மகன். அவன் ஊதாரியாகலாம் என்றாலும் என்றென்றும் அவன் கடவுளின் மகனே!
உறுதி பூசுதலால் ஒருவன் கிறிஸ்துவின் வீரன். அவன் கோழையாகலாம் என்றாலும் என்றென்றும் அவன் கிறிஸ்துவின் வீரனே!
குருத்துவத்தால் ஒருவன் இறைவனின் குரு. அவன் துரோகியாகலாம் என்றாலும் என்றென்றும் அவன் இறைவனின் குருவே!
இந்நிலை இல்லை எனில் திருவருள் சாதனத்தின் அழியாத முத்திரைக்குப் பொருளேது? மதிப்பேது? எப்படிப் பெயரை மாற்றுவது? நடத்தையை மாற்றுவதைத் தவிர ஒரு கிறிஸ்தவனுக்கு வேறு வழி இல்லை .
"பிலாத்து மீண்டும் ஆளுநர் மாளிகைக்குள் சென்று இயேசுவைக் கூப்பிட்டு, அவரிடம், 'நீ யூதரின் அரசனா?' என்று கேட்டான் .... இயேசு மறுமொழியாக, எனது ஆட்சி இவ்வுலக ஆட்சி போன்றதல்ல. அது இவ்வுலக ஆட்சி போன்றதாய் இருந்திருந்தால் நான் யூதர்களிடம் காட்டிக் கொடுக்கப்படாதவாறு என் காவலர்கள் போராடியிருப்பார்கள். ஆனால் என் ஆட்சி இவ்வுலக ஆட்சி போன்றதல்ல' என்றார்” (யோ. 18,33,36)
இயேசுவின் ஆட்சி இவ்வுலகைச் சார்ந்தது அல்ல என்றால் .... அவர் மனித இதயங்களின் அரசர்.
தொடக்கக் காலத் திருஅவையில் சமயக் கலவரம். உரோமை நீதிமன்றத்தில் கிறிஸ்தவன் ஒருவன் நிறுத்தப்படுகிறான். "நீ ஒரு கிறிஸ்தவனா?" என்ற கேள்விக்கு "ஆம்" என்கிறான் அழுத்தமாக.
''அப்படியானால் நீ சீசரின் எதிரியா?"
"உறுதியாக இல்லை "அப்படியானால் சீசருக்கு நீ தூபமிடு. ஆராதனை செய்"
"அது முடியாது. கடவுள் மட்டுமே ஆராதனைக்குரியவர். இயேசு மட்டுமே என் இறைவன், அரசன், ஆண்டவர், மீட்பர். அவர் மட்டுமே என் அன்புக்கும் ஆராதனைக்கும் உரியவர்''
"நீ சீசருக்குத் தூபமிட மறுத்தால் உன் தலை உன் உடலில் இருக்காது"
"என் உடலிலிருந்து என் தலையைத் தான் உங்களால் வெட்ட முடியும். என் அரசனும் ஆண்டவருமான இயேசுவினின்று என் இதயத்தைப் பிரிக்க முடியாது".
இயேசு அரசரை இதயத்தில் அரியணையேற்றி.... இப்படி எத்தனை இரத்த சாட்சிகள் !
முடியாட்சியோ , குடியாட்சியோ எல்லா ஆட்சியும் இறையாட்சிக்கு உட்பட்டது. அதனால் தான் பிலாத்துவைப் பார்த்து இயேசு அறைகூவல் விடுத்தார்: "மேலிருந்து அருளப்படாவிடில் உமக்கு என்மேல் எந்த அதிகாரமும் இராது" (யோவான் 19:11). எங்கே மன்னனின் விருப்பம் நிறைவேறுகிறதோ அங்கே முடியாட்சி . எங்கே மக்களின் விருப்பம் நிறைவேறுகிறதோ அங்கே குடியாட்சி . எங்கே இறைவனின் திருவுளம் நிறைவேறுகிறதோ அங்கே இறையாட்சி அதனால்தான் உமது அரசு வருக' என்றதும், உமது திருவுளம் நிறைவுறுக' என்று செபிக்கிறோம். இறைவனின் திருவுளம் இயேசுவில்தான் நிறைவாக நிறைவேறியது. அதனால்தான் இயேசுவே இறையாட்சி!
கடவுள் கண்ட இறையாட்சிக் கனவு வாளெடுத்துப் போர் புரியாத உலகம். போர்க் கருவிகளை விவசாயக் கருவிகளாக மாற்றும் உலகம் (எசா. 2:4). சிங்கமும் செம்மறியும் ஒன்றாகப் படுத்துறங்கும் உலகம் (எசா. 11:6). இறையரசு அமைதியின் அரசு. கிறிஸ்து அமைதியின் அரசர் (எசா. 9:6).
முதல் உலகப்போர் முடிவுற்று, நான்கு ஆண்டுகள் சென்று, 1922ம் ஆண்டு, திருஅவையின் தலைமைப்பணியை ஏற்ற திருத்தந்தை 11ம் பயஸ் அவர்கள், அரசர்கள், மற்றும், அரசுத்தலைவர்களின் அகந்தையும், பேராசையும் முதல் உலகப்போருக்கு முக்கியக் காரணங்களாய் இருந்தன என்பதை உணர்ந்திருந்தார். இந்த அரசர்களுக்கு ஒரு மாற்று அடையாளமாக, 1925ம் ஆண்டு, கிறிஸ்துவை, அனைத்துலக அரசரென அறிவித்தார். கிறிஸ்துவின் அரசத்தன்மையையும், அவர் நிறுவ வந்த அரசையும் கண்டு, மக்கள், குறிப்பாக, அரசுத்தலைவர்கள், பாடங்கள் கற்றுக்கொள்ள வேண்டுமென இத்திருநாள் ஏற்படுத்தப்பட்டது.
கிறிஸ்து அரசர் திருநாளைப் பற்றி நினைக்கும்போது, நமக்குள் ஒரு சங்கடம் எழ வாய்ப்புண்டு. அதை முதலில் சிந்திப்போம். ஆயன், மீட்பர், செம்மறி, வழி, ஒளி, வாழ்வு என்ற பல கோணங்களில் கிறிஸ்துவை எண்ணிப்பார்க்கும்போது, மனநிறைவு பெறுகிறோம். ஆனால், கிறிஸ்துவை அரசராக எண்ணும்போது, மனதில் சங்கடங்கள் உருவாகின்றன. ஏன் இந்த சங்கடம் என்று சிந்திக்கும்போது, ஓர் உண்மை புலப்படுகிறது. சங்கடம், ‘கிறிஸ்து’ என்ற வார்த்தையில் அல்ல, ‘அரசர்’ என்ற வார்த்தையில்தான்.
அரசர் என்றதும், மனதில் எழும் எண்ணங்கள், மனத்திரையில் தோன்றும் காட்சிகள்தாம் இந்தச் சங்கடத்தின் முக்கியக் காரணம். அரசர் என்றால்?... ராஜாதி ராஜ, ராஜ மார்த்தாண்ட, ராஜ கம்பீர, ராஜ பராக்கிரம... என்ற அர்த்தமற்ற பல அடைமொழிகளைச் சுமந்துத் திரியும் உருவம்! பட்டாடையும், வைரமும் உடுத்தி, பலரது தோள்களை அழுத்தி வதைக்கும் பல்லக்கில் அமர்ந்துவரும் கொழுத்த உருவம்! ஆயிரமாயிரம் அப்பாவி மக்களின் சடலங்களைப் படிக்கற்களாக்கி, அரியணை ஏறும் அரக்க உருவம்!
அரசர் என்றதும் கும்பலாய், குப்பையாய் வந்துசேரும் இந்தக் கற்பனை உருவங்களுக்கும், இயேசுவுக்கும் எள்ளளவும் சம்பந்தமில்லையே. பிறகு, எப்படி இயேசுவை அரசர் என்று ஏற்றுக்கொள்வது? சங்கடத்தின் அடிப்படை, இதுதான்.
அரசர் என்ற சொல்லுக்கு நாம் தரும் வழக்கமான, ஆனால், தவறான இந்த இலக்கணத்தை வைத்துப் பார்த்தால், இயேசு கட்டாயம் ஓர் அரசர் அல்ல. ஆனால், மற்றொரு கோணத்தில், இயேசுவும் ஓர் அரசர், ஓர் அரசை நிறுவியவர். அவர் நிறுவிய அரசுக்கு நிலப்பரப்பு கிடையாது... அப்பாடா, பாதி பிரச்சனை இதிலேயேத் தீர்ந்துவிட்டது. நிலம் இல்லை என்றால், போர் இல்லை, போட்டிகள் இல்லை, அதைப் பாதுகாக்கக் கோட்டைகள் தேவையில்லை, படைபலம் தேவையில்லை... எதுவுமே தேவையில்லை.
இன்னும் ஆழமான ஓர் உண்மை இதில் என்னவென்றால், எதுவுமே தேவையில்லாமல், இறைவன் ஒருவரே தேவை, அவர் ஒருவரே போதும் என்று சொல்லக்கூடிய மனங்களில் மட்டுமே இந்த அரசு நிறுவப்படும். யார் பெரியவர் என்ற எண்ணமே இல்லாத இந்த அரசில், எல்லாருக்கும் அரியணை உண்டு, எல்லாரும் இங்கு அரசர்கள்! இந்த அரசர்கள் மத்தியில், இயேசு, ஓர் உயர்ந்த, நடுநாயகமான அரியணையில் வீற்றிருப்பார் என்று நாம் தேடினால், ஏமாந்துபோவோம். காரணம்?... அவர் நமக்குமுன் மண்டியிட்டு, நம் காலடிகளைக் கழுவிக்கொண்டிருப்பார். மக்கள் அனைவரையும் அரியணை ஏற்றி, அதன் விளைவாக, அம்மக்களின் மனம் எனும் அரியணையில் அமரும் இயேசு என்ற மன்னரின், வேறுபட்ட அரசத்தன்மையைக் கொண்டாடத்தான், இந்த கிறிஸ்து அரசர் திருநாள்.
‘ராஜாதி ராஜ’ என்று நீட்டி முழக்கிக்கொண்டு, தன்னை மட்டும் அரியணை ஏற்றிக் கொள்ளும் அரசர்களும் உண்டு. எல்லாரையும் மன்னர்களாக்கி, அனைவருக்கும் மகுடம் சூட்டி மகிழும் அரசர்களும் உண்டு. இருவகை அரசுகள், இருவகை அரசர்கள். இந்த இரு வேறு அரசுகளின் பிரதிநிதிகளான பிலாத்துவையும், இயேசுவையும் இணைத்து சிந்திக்க, இன்றைய நற்செய்தி வாய்ப்பளிக்கிறது. யோவான் நற்செய்தியில், இயேசுவின் பாடுகள் குறித்து கூறப்பட்டுள்ள ஒரு காட்சி, இத்திருநாளின் நற்செய்தியாக நம்மை அடைந்துள்ளது.
நற்செய்தியாளர் யோவான், இயேசுவின் பாடுகளைப்பற்றி பதிவு செய்துள்ள 82 இறைவாக்கியங்களில் (பிரிவு 18,19) பெரும் பகுதி, தலைமைகுருவுக்கு முன்னும், பிலாத்துவுக்கு முன்னும் நிகழ்ந்த விசாரணைகளாக அமைந்துள்ளது. இவ்விரு விசாரணைகளிலும், இயேசு, குற்றவாளிக்கூண்டில் நிறுத்தப்பட்டிருந்தாலும், உண்மையில், தலைமைக்குரு, மதத்தலைவர்கள், பிலாத்து, மற்றும் அங்கிருந்த மக்கள் அனைவரும் குற்றவாளிக்கூண்டில் நிறுத்தப்படுகின்றனர்.
கரங்கள் கட்டப்பட்டு, கசையடிப்பட்டு, முள்முடி தாங்கி, சக்தி அனைத்தையும் இழந்த நிலையில், மக்கள் முன் நிறுத்தப்பட்டிருந்த இயேசு, சூழ நின்ற அனைவரையும் விட சுதந்திரமாக, சக்தி மிகுந்தவராக விளங்கினார் என்பதை, நற்செய்தியாளர் யோவான், இப்பகுதியில், நமக்கு, மீண்டும், மீண்டும் நினைவுறுத்துகிறார்.
அதற்கு நேர்மாறாக, தன் பதவியைக் காத்துக்கொள்வதற்காக, தவறான தீர்ப்பு சொன்ன பிலாத்து, பொறாமையாலும், வெறுப்பாலும் சிறைப்பட்டிருந்த மதத்தலைவர்கள், சுதந்திரமாகச் சிந்திக்கும் சக்தியை இழந்து நின்ற மக்கள் அனைவரும், பல்வேறு வழிகளில், தங்கள் சுதந்திரத்தை இழந்து, குற்றவாளிகளாக நிறுத்தப்பட்டிருந்தனர்.
இன்றைய நற்செய்தியில் சித்திரிக்கப்பட்டிருக்கும் காட்சியில், யார் உண்மையிலேயே சக்தி வாய்ந்தவர், யார் பெரியவர் என்பதில் இன்னும் சந்தேகமா? தன் மனசாட்சியும், மனைவியும் கூறும் உண்மைகளைக் காண மறுத்து, எப்போது தன் பதவி போய்விடுமோ என்ற பயத்தில், அரியணையில் தன்னையே இறுக்கமாக அறைந்துகொண்ட பிலாத்து பெரியவரா? அல்லது, பதவி என்ன, உயிரே பறிபோனாலும், உண்மையை நிலைநாட்டுவதே முக்கியம் என்று, பதட்டம் ஏதுமின்றி, நிமிர்ந்து நிற்கும் ஏழை இளைஞன் இயேசு பெரியவரா? யார் பெரியவர்? யார் உண்மையில் அரசர்? இக்கேள்விகளின் விடை, அனைவருக்கும் தெரிந்ததே!
அரியணையில் அமர்வது ஒன்றே நிரந்தர வாழ்க்கை என்று எண்ணிக்கொண்டிருந்த பிலாத்து, இன்றைய உலகத் தலைவர்கள் பலரை நம் நினைவுக்குக் கொணர்கிறார். மற்றவர்களை அடிபணியச் செய்து, அல்லது, அடிபணிய மறுத்தவர்களை சடலங்களாக்கி, அவர்கள் மீது ஏறிச்சென்று, தங்கள் அரியணையில் அமர்ந்துள்ள ஆயிரமாயிரம் தலைவர்களை நாம் அறிவோம். இவர்கள் அனைவரும், உண்மைக்கு எதிர் சாட்சிகளாக வாழ்பவர்கள்.
உண்மைக்காக வாழ்ந்தவர்கள், இன்றும் வாழ்பவர்கள், அலங்கார அரியணைகளில் ஏற முடியாது. அவர்களில் பலர், சிலுவைகளில் மட்டுமே ஏற்றப்படுவார்கள். ஆனால், அவர்கள் அனைவருமே இறைவனின் அரசில் என்றென்றும் அரியணையில் அமர்வர் என்ற உண்மையே, இந்தத் திருநாள் நமக்குச் சொல்லித்தரும் பாடம். உன்னதமான இந்தப் பாடத்தைப் பயில, கிறிஸ்து அரசருக்கு இவ்வுலகம் தந்த சிலுவை என்ற அரியணையை நாமும் நம்பிக்கையுடன் அணுகிச் செல்வோம்.
இறுதியாக, ஓர் எண்ணம்... "அரசன் எவ்வழி, குடிகள் அவ்வழி" என்ற பழமொழியை நாம் அறிவோம். ஆனால், மற்றொரு கோணத்தில் சிந்தித்தால், "குடிகள் எவ்வழி, அரசன் அவ்வழி" என்றும் சொல்லத் தோன்றுகிறது. அதாவது, குடிமக்கள் அடிமைகளாக வாழ தீர்மானித்துவிட்டால், அரசர்கள் கட்டுப்பாடற்ற அதிகாரத்துடன் ஆள்வர் என்பதும் உண்மை. கிறிஸ்துவை அனைத்துலக அரசர் என்று கொண்டாடும் இந்த விழாவன்று, அடிமைகளாக வாழ்வதில் சுகம் கண்டு, தலைவர்களையும், தலைவிகளையும் துதிபாடி வாழும் மக்கள், தங்கள் தவறுகளிலிருந்து விழித்தேழவேண்டும் என்றும், உண்மையானத் தலைவர்களை அடையாளம் கண்டு, அவர்களுக்குத் தலைமைப் பொறுப்புகளை வழங்கி, அவர்களுடன் இணைந்து, நீதி நிறைந்த உலகை உருவாக்க முன்வர வேண்டும் என்றும், அனைத்துலக அரசர் கிறிஸ்துவிடம் வேண்டுவோம்.
இரனியேல் புத்தகமானது யூதர்கள் வேற்றினத்து மன்னனால் ஒடுக்கப்பட்டுத் துன்பப்பட்டபோது எழுதப்பெற்றது. கொடுங்கோல் மன்னனை வீழ்த்தி இறைவன் தன் மக்களை மீண்டும் முன்னிருந்த: வாறே சிறப்புறச் செய்வார் என்பதை வலியுறுத்தும் வகையில் இந்நூலில் எடூத்துக்காட்டுகளும் காட்சிகளும் கையாளப்பட்டூள்ளன. பாபிலோனிய அரசனாகிய பெல்சாட்சரின் முதலாண்டில் தானியேல் கனவு காண்கின்றார். அதற்கான விளக்கத்தை அடூத்த நாள்தான். பெறுகின்றார். அந்த கனவில் 4 விலங்குகளைக் காண்கின்றார். அந்த நான்கு விலங்குகளும் பாபிலோன், மேதியா, பாரசீகம், கிரேக்கம் ஆகிய நான்கு நாடுகளை குறிக்கும். இந்த நான்காம் விலங்கினின்று ஆட்சி கைப்பற்றப்பட்டு மானிடமகனுக்கு கொடுக்கப்படம். இது முடிவில்லா அரசாக அமையும்.
திருவெளிப்பாடு வேறுபட்ட ஓர் இலக்கிய வகையைச் சார்ந்தது. இதில் அடையாளங்கள் மிகுதியாய் உள்ளன. இத்தகு இலக்கிய வகை கி.மு, 2-ஆம் நூற்றாண்டையொட்டி தோன்றி வளர்ந்தது. புதிய கிறிஸ்தவர்கள் பிற இனத்தாரால் துன்புறுத்தப்பட்ட காலத்தில் அவர்களுக்கு எழுதப்பட்டது. கிறிஸ்தவர்கள் நீரோவின் காலத்தில் (கி.பி. 54-68) துன்புறுத்தப்பட்டனர் என்று சிலர் கூறுகின்றனர். ஆனால் தொமீசியன் காலமாக (கி.பி. 89-06) தான் இருக்கும் என்று பலர் கூறுகின்றனர். உரோமை அதிகாரிகள் அரச வணக்கத்தை பரப்பிய நேரத்தில் உரோமை பேரரசர் சீசரை வணங்க மறுத்த கிறிஸ்தவர்கள் வெறுப்புக்கும், இகழ்ச்சிக்கும், இன்னலுக்கும் உள்ளானார்கள். இந்நிலையில்தான் இதன் ஆசிரியரான தூய யோவான் பத்மு தீவிலிருந்து இதனை எழுதியிருக்கக் கூடும். கிறிஸ்துவே உண்மையான அரசர். இறந்தோருள் முதலில் உயிர் பெற்று எழுந்தவர் அவரே. அவரே மண்ணுலக அரசருக்கெல்லாம் தலைவர். அவருடைய அரசு எப்படி இருக்கும். என்பதை யோவான் ஆசியாவில் உள்ள ஏழு திருச்சபைகளுக்கு எழுதியிருக்கின்றார்.
தந்தையின் திருவுளப்படி இயேசு எருசலேமிற்குள் நுழைந்தவுடன் யூத மதத் தலைவர்கள், மூப்பர்கள் இயேசுவின் மீது பொறாமை கொண்டு அவரை சிலுவை மரத்திற்கு கையளிக்க வேண்டும் என்று எண்ணி ஆளுனர் பிலாத்திடம் கொண்டு செல்கின்றார்கள். இது விடியற்காலம் என்பதாலும் பாஸ்கா உணவை உண்ணும் முன் தீட்டுப்படாமல் இருக்கவும் ஆளுநர் மாளிகையில் நுழையாமல் வெளியே நிற்கின்றார்கள். அவ்வாறு வெளியில் நிற்கும் போது பிலாத்து இயேசுவைப் பற்றியும் அவர் செய்த புதுமைகள், அருளடையாளங்கள் பற்றியும் முதலிலேயே கேள்விப்பட்டிருந்த காரணத்தினால் இயேசுவை விடுதலை செய்ய வேண்டும் என்று எண்ணுகின்றான். ஆனால் யூதமத தலைவர்கள் அதனை விரும்பாததால் பிலாத்து இயேசுவை தனியாக அழைத்து விசாரிக்கின்றான். இப்படிப்பட்ட சூழ்நிலையிலும் இயேசு தாமே உண்மையான அரசர் என்பதை காட்டுகிறார்.
நம் தாய் திருச்சபை திருவழிபாட்டில் கடைசி ஞாயிறான இன்று கிறிஸ்து அரசர் பெருவிழாவை கொண்டாடுகின்றது. 20-ஆம் நூற்றானண்டின் தொடக்கத்தில் அறிவியல் வளர்ச்சியின் காரணமாக பல நாடூகள் கடவுள் இல்லவே இல்லை என்று கூறின. அவற்றில் சில கிறிஸ்துவ நாடுகளும் ஆகும். சில கிறிஸ்துவ நாடுகள் கிறிஸ்துவை வெளிப்படையாக வழிபடுவதற்கு தடைவிதித்தனர். இப்படிப்பட்ட சூழ்நிலையில் மக்கள் கிறிஸ்துவை நம்ப வேண்டும் இவருக்காக உண்மையுள்ளவர்களாக இருக்க வேண்டும் என்ற எண்ணத்தோடு பதினோரம் பத்தினாதர் 1925-இல் கிறிஸ்து அரசர் விழாவை ஏற்படுத்தினார்.
கிறிஸ்துவே உண்மையான அரசர். அவர் மானிடத்தின் மீது மிகுந்த அன்பு கொண்டவர். பாவ வாழ்க்கையில் புரண்டூ கொண்டிருந்த மக்களை மீட்க தெய்வ நிலையில் இருந்து மனித நிலைக்கு வந்து நம்மையெல்லாம் கடவுளின் பிள்ளைகளாக மாற்றிய அரசர் இவரே. மக்களின் உண்மையான தேவைகளை அறிந்த அரசரும் இவரே. இத்தகைய அரசர் மண்ணுலக அரசர்களினின்று வேறுபட்டு காணப்படுகின்றார். மண்ணுலக அரசர்கள் தங்களைப் பற்றியே எண்ணிக் கொண்டிருந்தார்கள்.
ஆனால் கிறிஸ்து அரசர் மக்களைப் பற்றியே எண்ணிக் கொண்டிருந்தார் என்பதை இன்றைய வாசகங்கள் நமக்கு கூறுகின்றன. இன்றைய முதல் வாசகத்தில் தானியேல் இறைவாக்கினர் மேகங்கள் மீது மானிட மகனை போன்ற ஒருவர் தோன்றினார் (தோனி. 7:13) என்று கூறுகின்றார். ஆனால் இயேசு தானியேல் இறைவாக்கினர் தன்னைப் பற்றியே கூறியிருக்கின்றார் என்பதை பின்வருமாறு கூறுகின்றார். “அப்போது மிகுந்த வல்லமையோடும், மாட்சியோடும் மானிட மகன் மேகங்கள் மீது வருவதை காண்பர்”. இவை மானிடமகனாகிய இயேசு கிறிஸ்துவின் புகழையும், மகிமையையும் கூறுகின்றது. அதே போல் இயேசு தம்முடைய பணியின் போது பலமுறை தானே மானிடமகன் என்பதை கூறியிருக்கின்றார் மத்தேயு 13:26-இல் பார்க்கின்றோம். “மானிட மகனுக்கு தலைசாய்க்க கூட இடமில்லை” என்று இயேசு தன்னுடைய ஏழ்மை நிலையையும், தனக்கென்று யாருமில்லாத தனிமையான நிலையையும் கூறுகின்றார்.
இவ்வாறாக மானிடமகன் இயேசுகிறிஸ்து தான் மகிமை நிலையில் ஏழ்மையான நிலையில் இருந்தாலும் அவர் எப்போதும் நம்மோடு இருக்கின்றார். நம்மை முழுவதும் அறிந்தவராய் இருக்கின்றார். நமக்கு கோட்டையாய் அரணாக நம்மோடு நம்மில் இருக்கின்றார். இதைதான் எபிரேயருக்கு எழுதிய திருமுகத்தில் வாசிக்கின்றோம். நம்முடைய உணர்வுகளையும், தேவைகளையும் அறிந்த இயேசு அவற்றை நிவர்த்தி செய்கின்றார். உதாரணமாக பசி என்றால் என்ன, தாகம் என்றால் என்ன என்பதை இயேசு அறிந்திருக்கின்றார். காரணம் அவரே பசியையும் (மத்தேயு 4:2) தாகத்தையும் (யோவான் 4:7) அனுபவித்திருக்கின்றார். அதே போல் மனிதனுடைய மகிழ்ச்சியையும், துயரத்தையும் அனுபவித்திருக்கின்றார். இவ்வாறாக மனிதனுடைய எல்லா நிலையையும் அறிந்தவராய் நம் கிறிஸ்து அரசர் இருக்கின்றார்.
ஆனால் இந்த மண்ணுலக அரசர்கள் மக்களுடைய உண்மையான தேவைகள் என்ன? அவர்களுடைய உணர்வுகள் என்ன என்பதை அறியாதவர்களாய் இருக்கின்றார்கள். காரணம் இவர்கள் மக்களோடூ மக்களாக இருந்து அவர்களின் தேவைகளை உணர்வுகளை அறிவதில்லை. அவர்கள் மக்களுடைய துயரத்தையும், இடைஞ்சல்களையும், உடல் சோர்வையும், வறுமையையும், பசியையும், தாகத்தையும் அனுபவிப்பதில்லை.
அதை அவர்கள் விரும்புவதும் இல்லை. இதனால் இயேசு மண்ணுலக அரசர்களினின்று வேறுபட்டு காணப்படுகின்றார். அடூத்ததாக நம் ஆண்டவராகிய இயேசு கிறிஸ்து எந்தவித எதிர்பார்ப்பும் இல்லாமல் நம்மை அன்பு செய்கின்றார். அவருக்காக எவ்விதமான கடினமான செயலையும் செய்ய அவர் நம்மை வற்புறுத்தவில்லை, எதிர்பார்ப்பதும் இல்லை. ஆனால் இவ்வுலக அரசர்கள் இதற்கு எதிர்மாறாக இருக்கின்றனர். உதாரணமாக நாட்டிற்கு எதிராக போர் வரும் போது முதலில் அவர்கள் செல்வதில்லை மாறாக தம்மை காக்க படைவீரர்களையே அனுப்புவர். இதன் மூலம் தான் மற்றும் தன்னுடைய குடும்பம் நன்றாக இருந்தால் போதும். படை வீரர்கள் இறந்தாலும் பரவாயில்லை என்ற எண்ணம் கொண்டவர்களாக இருக்கின்றார்கள்.
ஆனால் நம் ஆண்டவராகிய இயேசு கிறிஸ்து நம் மீது மிகுந்த அளவற்ற அன்பு கொணடவர். தாய் உன்னை மறந்தாலும் நான் உன்னை மறக்க மாட்டேன் என்று கூறுபவர். நாம் எப்பொழுதும் நல்ல முறையில் வாழ வேண்டும் என்று எதிர்பார்ப்பவர் நாம் துன்பப்- படுவதை அவர் விரும்பாதவர். பாவத்தினால் சூழ்ந்து அடிமைகளாக இருந்த நம்மை விடுவிக்க தம்மையே பலியாக கொடுத்தார். இதனை இன்றைய இரண்டாம் வாசகம் தெள்ள தெளிவாக கூறுகின்றது. “நம்மீது அன்பு கூர்ந்தார், தமது சாவின் வாயிலாக நம் பாவங்களி- லிருந்து நம்மை விடுவித்தார் (திருவெளி 1:5) இவ்வாறாக கிறிஸ்து ஆண்டவர் நம் மீது அன்பு கொண்டுள்ளார்.”
அடுத்ததாக கிறிஸ்து அரசர் மண்ணுலக அரசர்கள் போல் அல்லாமல் தனக்கிருந்த எல்லாவற்றையும் பகிர்ந்து கொள்கின்றார். பொதுவாக இவ்வுலக அரசர்கள் தங்களுடைய குடூம்பத்தின் நலனையே கருத்தில் கொள்வர். தங்களுடைய பிள்ளைகளுக்காகவும், தங்களுக்காகவும் எல்லா செல்வங்களையும் சேர்த்துக் கொள்வர். எதையும் மற்றவர்களோடு குறிப்பாக சாதாரண மக்களோடு பகிர்ந்து கொள்ள முன்வர மாட்டார்கள். ஆனால் இயேசு அவர்களினின்று வேறுபட்டு தனக்கிருந்த எல்லாவற்றையும் ஏன் தன் உயிரையும் கூட நம்மோடு பகிர்ந்து கொள்கின்றார்.
குறிப்பாக தனக்கும் தந்தைக்கும் இருந்த அப்பா மகன் உறவை நமக்கு பகிர்ந்து கொடுக்கின்றார். திருமுழுக்கின் மூலமாக நாம் அனைவரும் கடவளுக்கு பிள்ளைகளாகின்றோம். மற்றும் கிறிஸ்துவின் சகோதரர்களாகின்றோம்.
கிறிஸ்து அரசர் தம் உடலையும், இரத்தத்தையும் நற்கருணை வழியாக நம்மோடு பகிர்ந்து கொள்கின்றார். தம் குருத்துவத்தை அவர் நம்மோடு பகிர்ந்து கொள்கிறார். இதைதான் தி.வெ. 1:6-இல் பார்க்கின்றோம் “ஆட்சியுரிமை பெற்றவர்களாக அதாவது நம் கடவுளும் தந்தையுமானவருக்கு ஊழியம் புரிய குருக்களாக நம்மை ஏற்படுத்தினார்”. இவ்வாறாக நாம் அனைவரும் கிறிஸ்து அரசரின் பொது குருத்துவத்தில் பங்கு கொள்கின்றோம். அதே போல் கிறிஸ்து அரசர் தம்முடைய மனமகிழ்ச்சியை, அமைதியை நம்மோடு பகிர்ந்து கொள்கிறார். இதைதான் யோவான் 14:17-இல் பார்க்கின்றோம். “என் அமைதியை உங்களுக்கு கொடுக்கின்றேன் என்றார்.” இயேசு விண்ணக வாழ்வின் முடிவில்லா மகிழ்ச்சியை பல புனிதர்களோடும், வேத சாட்சிகளோடூம், நல்லவர்களோடும் பகிர்ந்து கொள்கின்றார்.
இத்தகைய கிறிஸ்து ஆண்டவரை அரசராக கொண்டுள்ள நாம் என்ன செய்ய வேண்டும். அரசர் எவ்வழியோ மக்களும் அவ்வழி என்ற கூற்றுக்கேற்ப இன்றைய நற்செய்தி வாசகத்தில் வாசித்தது போல் நாம் அனைவரும் உண்மையை சார்ந்திருக்க வேண்டும். உண்மையை எடுத்துரைக்க வேண்டும் (யோவான் 18:37). நமக்கு எத்தகைய துன்பம் வந்தாலும் கிறிஸ்துவைப் போல் இறக்க நேர்ந்தாலும் நாம் உண்மைக்கு சாட்சிகளாக இருக்க வேண்டும். இவ்வாறாக நாம் உண்மைக்கு சாட்சிகளாக இருக்கும் போது நாம் மற்றவர்களுடைய உண்மையான உணர்வுகளையும், தேவைகளையும் அறிவோம். மற்றவர்களை எவ்வித எதிர்பார்ப்பும் இல்லாமல் அன்பு செய்வோம். நம்மிடம் உள்ளவற்றை பகிர்ந்து கொள்வோம். எனவே உண்மைக்கு சாட்சிகளாக இருக்கத் தேவையான வரங்களை வேண்டி இறைவனிடம் மன்றாடுவோம்.
தன்னலம் கருதாது உண்மைக்கு சான்று பகருகின்ற அரசு இறையரசு.
நீதியின் அரசு.
உண்மையின் மக்களாகிய நாம் கடவுளுக்கும், நமக்கும் உண்மையுள்ள அரசை நிலைநாட்டுவோம்.
தானியேல் ஆகமத்திலிருந்து எடுக்கப்பட்ட இவ்வாசகம் அவர் கண்ட காட்சியொன்றை விவரிக்கின்றது. இங்குக் கூறப்படும் “மனுமகன்”” எனப்படுபவர் ஒர் அசாதாரணமான, அபூர்வமான மனிதர் எனலாம். இயேசு தாமே இம் “மனுமகன்'' என்பதைக் காண் (மத் 8 :20). மேலும் இப்பெயர் ஒரு குழுவையும் (“கடவுளின் பரிசுத்தர்கள்) குறிக்கலாம் (தானி 7 : 18,22). எனினும் இது இயேசுவையே சுட்டுவதாகக் கொள்வதில் தவறில்லை. இக்கருத்திலேதான் இன்று கிறிஸ்து அரசர் தினத்தன்று இவ்வாசகம் வாசிக்கப்படுகிறது.
“நீண்ட ஆயுளுள்ளவர்”” (7:9-19) என்று குறிக்கப்படுபவர் தந்தை கடவுள். அவரே கிறிஸ்துவை உயிர்ப்பின் வழி அரசராக்குகிறார். “அவர் (கடவுள்) அருள்பொழிவு செய்த அரசர் (இயேசு) என்றுதிபா.2:2 முன் அறிவிப்பாகக் கூறுகிறது. திருப்பாடல் 110 “ஆண்டவர் என் ஆண்டவரிடம் சொன்னது. நான் உம் பகைவரை உமக்குக் கால்மணையாக்கும்வரை நீர் என் வலப்பக்கத்தில் அமரும்; வலிமைமிக்க உம் செங்கோலை ஆண்டவர் சீயோனிலிருந்து ஓங்கச் செய்வார். உம் எதிரிகளிடையே ஆட்சி செலுத்தும்!” என்று இயேசுவின் உயிர்ப்பு நிகழ்ச்சியிலே அவர் அரசராக முடி சூட்டப்பட்டதை முன் கூட்டிக் கூறுகிறது எனலாம். ஆம், இயேசுவுக்கு “ஆட்சியுரிமையும், மாட்சியும், அரசும் ” (தானி 7:14) கொடுக்கப்பட்டுள்ளன. எனவேதான் “மிகுந்த வல்லமையோடும் மாட்சியோடும் மானிட மகன் வானத்தின் மேகங்களின்மீது வருவார்” (மத் 24 : 80) என்று தாம் அரசுரிமையோடு தமது இறுதி வருகையில் காட்சியளிக்க இருப்பதாக இயேசு கூறுகிறார்.
இயேசு ஒரு சில காலத்துக்கு மட்டும் அரசரன்று. “அவருடைய ஆட்சி என்றென்றும் நீடிக்கும்; அதற்கு என்றுமே முடிவு இராது; அவருக்கு அளிக்கப்பட்ட அரசுரிமை என்றுமே அழிந்து போகாது” (7:14). அதே வேளையிலே இயேசு ஒரு சில நபர்களுக்கு மட்டும் அரசரன்று. எல்லோருக்கும் அரசர். “எல்லா இனத்தாரும் எல்லா மக்களும் எல்லா மொழியினரும் அவருக்கு ஊழியம் செய்வர்” (7:14). இயேசுவை அரசராக நம் உள்ளங்களில் ஏற்போம். அவர் தவிர வேறெவரும், வேறெதுவும் நம் உள்ளத்தின் அரியணையில் ஏறக்கூடாது.
அரசனோ, அரசியல் தலைவனோ மக்களிடம் எதிர்ப்பார்ப்பது கடமை, கண்ணியம், கட்டுப்பாடுடன் வாழ்வதாகும். அரசருடைய விருப்பு வெறுப்புக்களை அறிந்து, அவர் கட்டளைகளுக்கும் சட்டங்களுக்கும் பணிந்திருப்பதே மக்களின் கடமையாகும். “ஊழியம் என்ற சொல்லிலே மக்களுடைய பணி அனைத்தும் அடங்கும். அரசருக்கு, ஆண்டவருக்கு வாழ்நாள் முழுவதும் ஊழியம் புரிதலே நமது வாழ்வின் தலையாய கடன். “உம் கோவில் முற்றங்களில் தங்கும் ஒருநாளே மேலானது; பொல்லாரின் கூடாரங்களில் குடியிருப்பதினும், என் கடவுளது இல்லத்தின் வாயிற்காவலனாய் இருப்பதே இனிமையானது” (திபா. 84 : 10-11) என்பார் திருப்பாடல் ஆசிரியர்.
மேலும், மக்கள் அனைவரும் ஒரே அரசராகிய கிறிஸ்துவின் பிள்ளைகள் என்பதையும் நாம் உணர வேண்டும். எனவே, பிறருக்கு அன்பு காட்டுதல், ஏழை எளியவரைக் கைதூக்கிவிடல், அநீதி தலைவிரித்தாடுமிடத்தில் எதிர்த்துப் போராடி, ஒடுக்கப்பட்டோர், நசுக்கப்பட்டோருக்கு விடுதலை அளித்தல் முதலியவற்றை நம் கடமையாகக் கொள்ளவேண்டும், “எல்லோரும் இன்புற்றிருக்க நினைப்பதுவேயல்லாமல் வேறொன்றறியேன் பராபரமே” (தாயுமானவர்) என்று நாம் கூறக்கூடிய, வாழக்கூடிய நிலையிலேதான் கிறிஸ்து நம் அனைவரின் அரசராகக்கூடும். எல்லாரும் ஓரினம், எல்லாரும் ஒர் குலம், எல்லார்க்கும் ஒரரசர்-அவர் கிறிஸ்துவே.
ஆசியத் திருச்சபைகள் ஏழுக்கு (எபேசு.சிமிர்னா, பெர்கமு. தியத்தைரா, சர்தை, பிலதெல்பியா, இலவோதிக்கியா) திருவெளிப்பாட்டு ஆசிரியர் 2-3 அதிகாரங்களில் மடல்கள் வரைகிறார். அவை அனைத்திற்கும் முன்னுரையாக இன்றைய வாசகம் அமைகிறது. கிறிஸ்து அரசர் திருநாளாகிய இன்று கிறிஸ்து மெசியா பற்றிய புகழ்க்கீதமாக இவ்வாசகம் விளங்குகிறது.
“தாவீதுக்கு நான் காட்டிய மாறாத பேரன்பை உங்களுக்கும் காட்டுவேன். நான் அவனை மக்களினங்களுக்குச் சாட்சியாகவும், வேற்றினங்களுக்குத் தலைவராகவும் தளபதியாகவும் ஏற்படுத்தினேன்” (எசா. 55: 4) என்ற வாக்கு உயிர்த்த இயேசுவில் நிறைவேறுகிறது. “நான் அவனை என் தலைப்பேறு ஆக்குவேன்; மண்ணகத்தின் மாபெரும் மன்னன் ஆக்குவேன்”' (திபா.89 : 27) என்றபடி, தம் உயிர்ப்பினாலே இயேசு மண்ணுலக அரசர் களுக்கெல்லாம் தலைமையான வராகிறார். “திருச்சபையாகிய உடலுக்குத் தலையும் தொடக்கமும் அவரே. எல்லாவற்றுள்ளும் முதன்மை பெறுமாறு இறந்து உயிர்த்தெழுவோருள் அவர் தலைப்பேறு ஆனார்'' (கொலோ 1: 18).
“அவர் சொல்லும் 'ஆம்' வழியாக, கடவுள் அருளும் எல்லா வாக்குறுதி களும் நிறைவேறுகின்றன. அதனால்தான் நாம் கடவுளைப் போற்றிப் புகழும்போது அவர் வழியாக 'ஆமென்' எனச் சொல்லுகிறோம்" (2 கொரி 1: 20). இந்த “ஆம்'' தான் அவரை உயிர்ப்பித்தது; இந்த “ஆம்” தான் அவரை உயர்த்தி மன்னர்க்கெல்லாம் மன்னராக்கியது. இயேசுவை அரசராக்கிய “ஆம்” தான் நம் வாழ்வுக்கும் வழித்துணையாயிருக்க வேண்டும். நாம் திருமுழுக்கில் கொடுத்த “ஆம் எத்தனை முறை நம்மால் உதறித் தள்ளப்பட்டிருக்கிறது? நாம் துறவற வாழ்வில் கொடுத்த “ஆம்” எத்தனை முறை உயிரிழந்துவிட்டிருக்கிறது? நாம் குருத்துவப்பணி ஏற்றபோது கொடுத்த “ஆம்” எத்தனை முறை “இல்லை” ஆகியிருக் கிறது? இயேசுவைப்போன்று, பவுலைப் போன்று “ஆம்” என்பதும், “இல்லை” என்பதும் கலவாத வாழ்வை நாம் வாழ்கின்றோமா? நல்வாழ்வுப் பாதையிலே ஓரடி முன் வைக்குமுன், ஈரடி நாம் பின் வாங்குவதில்லையா? நம் அரசர் முன் செல்கிறார். வைத்தகண் வாங்காது அவருடைய “ஆம்” பாதையிலே முன் நடந்தால் நிச்சயமாக நாமும் அரசர்கள் தானே? என்னே மகிமை? என்னே நமது பொறுப்பும் கடமையும்?
பாவம், சட்டம், சாவு ஆகிய அடிமைத்தனங்களிலிருந்து நம்மை விடுவித்தவர் இயேசு. “நமக்காகக் கிறிஸ்து சாபத்துக்கு உள்ளாகி நம்மைச் சட்டத்தின் சாபத்தினின்று மீட்டுக் கொண்டார்” (கலா 3 : 13). நாம் பாவிகளான நிலையில் இறைவனின் சாபத்திற்கு உள்ளானோம். ஆயினும் கடவுள் “*ஊனியல்பு கொண்ட மனிதரைப் போன்றவராய்த் தம் சொந்த மகனை அனுப்பி, மனிதரிடமுள்ள பாவத்திற்கு முடிவு கட்டினார்” (உரோ : 3). “பாவம் அறியாத அவரைப் பாவநிலை ஏற்கச் செய்தார்” (2 கொரி 5 : 21). இயேசுவோ “நம் பிணிகளைத் தாங்கிக்கொண்டார்; நம் துன்பங்களைச் சுமந்துகொண்டார்; நாமோ அவர் கடவுளால் வதைக்கப் பட்டு நொறுக்கப்பட்டவர் என்றும் சிறுமைப்படுத்தப்பட்டவர் என்றும் எண்ணினோம்” (எசா. 53 : 4-5). அவருடைய இரத்தத்தினால் நாம் விலை கொடுத்து வாங்கப்பட்டோம் (1 கொரி 6 : 20). என்னே கடவுளின் அன்பு? என்னே இயேசுவின் பரிவு? மீட்பராகிய இயேசுவை வணங்கி ஆராதிப்போம். பிறருடைய மீட்பிலே இயேசுவோடு சேர்ந்து பங்கு பெறுவோம். நம்மையே இழப்போம்; பிறரை வாழ்விப்போம்.
ஆதியும் அவரே அந்தமும் அவரே; அகரமும் னகரமும் அவரே. அவரின்றிப் படைப்புகள் கிடையாது. ஏனெனில் “தொடக்கத்தில் வாக்கு இருந்தது; அவ்வாக்கு கடவுளோடு இருந்தது; அவ்வாக்கு கடவுளாயும் இருந்தது” (யோ 1: 1-2). எனவே, அவரே நமது துவக்கம், அவரே நமது முடிவும்கூட (எசா. 41: 4). “தொடக்கமும் நானே; முடிவும் நானே; என்னையன்றி வேறு கடவுள் இல்லை ” (எசா. 44 : 6). ஆம், வல்லவராகிய ஆண்டவர் அவரே. நமக்குத் துவக்கமும் முடிவும் நமக்கு எல்லாமுமேயான இயேசுவை வாழ்த்திப் போற்றுவோம்.
இஸ்ரயேல் இனத்தைத் தொடக்க காலத்தில் இறைவனே ஆண்டுவந்தார். “நீரே என் அரசர்; நீரே என் இறைவன் : யாக்கோபின் இனத்தாருக்கு வெற்றி அளித்தவரும் நீரே” (திபா. 43: 49. நாளடைவில் தாவீது, சாலமோன் போன்ற மன்னர்கள் இறைவன் பெயரால் ஆட்சி புரிந்தனர். இஸ்ரயேல் இனம் அடிமையாகக் கொடுமைப்படுத்தப்பட்டபோது, வரவிருக்கும் மெசியா உரோமை ஆட்சியை அகற்றி, மீண்டும் யூத அரசை நிறுவுவார் என்று மக்கள் எண்ணியிருந்தனர். இப்பின்னணியில்தான் தன் அரசத் தன்மைக்குப் புதிய விளக்கத்தை இயேசு நற்செய்தியில் அளிக்கிறார்.
வானவர் கீதத்தில் “நீர் ஒருவரே ஆண்டவர்” என்று பாடுகிறோம்; “அவரது ஆட்சிக்கு முடிவிராது'' என்று விசுவாசப் பிரமாணத்தில் சொல்லுகிறோம். நமதாண்டவர் படைப்பாலும் மீட்பாலும் நமதரசராக விளங்குகிறார். “அனைத்தும் அவரால் உண்டாயின; உண்டானது எதுவும் அவரால் அன்றி உண்டாகவில்லை'' என்கிறார் யோவான் (1: 9). மனுமகன் பணிவிடை பெறுவதற்கன் று; பணிவிடை புரியவும் பலருடைய மீட்புக்கு விலையாகத் தம் உயிரை அளிக்கவுமே வந்ததாக இயேசு கூறுகிறார் (காண் : மத் 20 : 28). இயேசுவின் பிறப்பை மரியாவுக்கு அறிவித்த கபிரியேல் வானதூதன், அவருடைய தந்தை தாவீதின் அரியணையை ஆண்டவராகிய கடவுள் அவருக்கு அளிப்பார். அவர் யாக்கோபின் குடும்பத்தின்மீது என்றென்றும் ஆட்சி செலுத்துவார். அவருடைய ஆட்சிக்கு முடிவே இராது” என்றார் (லூக் 1: 32-33). இம்மாமன்னரின் குடிமக்களாக வாழ்வது பற்றி நாம் பெருமை அடைகின்றோமா?
“விண்ணுலகிலும் மண்ணுலகிலும் அனைத்து அதிகாரமும் எனக்கு அருளப்பட்டிருக்கிறது'” (மத் 28 : 18) என்பதும் “என் அரசு இவ்வுலகைச் சார்ந்ததன்று என்பதும் இயேசுவின் வாக்குகள் தாம். தன்னைவிடத் தன் 'தாயையோ, தந்தையையோ, மனைவியையோ, மக்களையோ நேசிப்பவன் தன் சீடனாயிருக்க முடியாதென்று கூறியபொழுது, ஒருவன் தன்முழு மனதோடும் இதயத்தோடும் பலத்தோடும் தன்னை அனைத்துமாக ஏற்று அன்பு செய்ய வேண்டும் என்று ஆணையிடுகிறார் நம் போரசர். எனவே பிறவினத்தாரின் அரசர்கள் தம் குடிமக்கள்மீது அதிகாரம் செலுத்தி, ஆரவாரம் செய்வதுபோலன்றி, உள்ளத் தாமரையின் உரிமையாளராக இருக்கவே இயேசு விரும்புகிறார். அதிகாரம், படைபலம் என்ற அடிப்படையில் எழுப்பட்ட அரசுகள் அழிவுக்குரியவை. இதயங்களில் இறைவன் ஆட்சி செய்யும் இறையரசோ என்றென்றும் நின்று நிலவக் கூடியது. இதை மனதில் கொண்டே, என் அரசு இவ்வுலகில் உள்ளது உண்மை; ஆனால் இவ்வுலகைச் சார்ந்ததல்ல என்கிறார் நமதாண்டவர். குண்டால் துளைக்கப்பட்ட நெப்போலியனின் வீரனின் நெஞ்சிலிருந்து குண்டுகளை அகற்றியபோது, இன்னும் சிறிது ஆழமாக என் நெஞ்சைத் திறந்து பார்த்தால் அங்கே நெப்போலியனைக் காண்பீர்கள் என்றானாம். நமது அன்பரசரும் எம் இதயத்தின் ஆழத்தில் இடம் பெற்றாக வேண்டும். “இயேசு என்ற பெயருக்கு அனைவரும் மண்டியிட வேண்டும்" என்கிறார் பவுல் (காண் பிலி 2 : 10-12: காண் திவெ. 17:14).
நமது அரசர் பாவம் தவிர ஏனைய அனைத்திலும் நம்மை ஒத்தவர். நம்மோடு வாழ்ந்து, நமது இன்ப துன்பங்களைத் துய்த்துணர்ந்ததால்தான், குடிமக்களின் குறைகேட்டு, நிறைவு செய்யக் கூடியவர். இவர் தாட்சிக்கெளியன்; கடுஞ்சொல் அற்றவர் (குறள் 386); முறை செய்தும் காக்கும் மன்னன் (குறள் 388); தமது மகிமையை நம்முடன் பகிர்ந்து கொள்ளும் மன்னர் (காண் : லூக் 22: 30; உரோ 8 : 17). நமக்காக, நம்மைப் போலாகி, நம்மை மீட்கத் தன்னையே தகன பலியாக்கி, நமது அன்பிற்காக ஏங்கும் இயேசு அரசருக்கு என் இதயத்தில் நான் அளிக்கும் இடம் என்ன? என் இதய வாசலில் நின்று தட்டும் அவருக்கு என் இதயக் கதவைத் திறக்கிறேனா?
(இன்று, இந்திய கத்தோலிக்க ஆயர் பேரவை தன் மேய்ப்புப் பணித் திட்டம் 2033-ஐ அனைத்துப் பங்குத்தளங்களிலும் அறிமுகம் செய்கிறது. நாம் இதை வாசிப்போம், புரிந்துகொள்வோம், செயல்படுத்துவோம். நம் தனிப்பட்ட வாழ்விலும் குழும வாழ்விலும் இறைவன் நம்மிடம் என்ன விரும்புகிறார் என்பதைத் தேர்ந்து தெளிவோம்.)
‘கிறிஸ்து அரசர் பெருவிழா’ திருவழிபாட்டு ஆண்டை நிறைவு செய்கிறது. ‘அரசர்’ என்ற சொல் ‘செங்கோல், கிரீடம், அரியணை, போர், அரண்மனை, கோட்டை, அதிகாரம், படைவீரர்கள், பணியாளர்கள், பணம், தங்கம்’ ஆகியவற்றை நமக்கு நினைவூட்டுகிறது. அரசாட்சி எந்த வகையைச் சார்ந்ததாக இருந்தாலும் – குடியரசு, சமய அரசு, வாரிசு அரசு – தீயதாகவே இருக்கிறது என்பது நம் வாழ்வியல் அனுபவமாக இருக்கிறது. ‘தீமை இல்லாத அதிகாரம்’ என்பது இல்லை என்பது அக்வினா நகர் புனித தோமாவின் கருத்து. நீதித் தலைவர்கள் நூலில், யோத்தாம் கூறும் உருவகத்தில் வருகின்ற ஒலிவ மரங்களும், அத்தி மரங்களும், திராட்சைக் கொடியும் அரசாட்சி ஏற்க மறுத்ததால், முட்புதர் அரசாட்சி செய்ய வேண்டிய நிலை ஏற்படுகிறது. முட்புதரிடம் அரசாட்சியைக் கொடுத்துவிட்ட ஒலிவ மரங்களும், அத்தி மரங்களும், திராட்சைக் கொடியும் காய்க்க முடியுமா? கனிதர இயலுமா? இன்னொரு பக்கம், அரசாட்சி என்பதை, ‘தலைமைத்துவம்’ என்று புரிந்துகொண்டால், இன்று நாம் அனைவரும் ஏதோ ஒரு வகையில் – குடும்பத்தில், பணியிடத்தில், பங்கில், மறைமாவட்டத்தில், சமூக அமைப்பில் – தலைவராக இருக்கின்றோம். எல்லாவற்றுக்கும் மேலாக, நமக்கு நாமே (அதாவது, எனக்கு நானே) தலைவராக இருப்பதும் அரசாட்சி சார்ந்ததே.
ஆக, நாம் விட்டு விலக முடியாத அரசாட்சிக்கும், நம் தனிப்பட்ட மற்றும் வாழ்வியல் தலைமைத்துவத்துக்கும் இன்று நாம் கொண்டாடுகிறது கிறிஸ்து அரசர் பெருவிழா முன்வைப்பது என்ன?
முதல் வாசகத்தில் (தானி 7:13-14) தானியேல் இறைவாக்கினர் காட்சி ஒன்றைக் காண்கின்றார். ‘மானிட மகனைப் போன்ற ஒருவர் தோன்றினார்’ எனக் கூறுகிறார் தானியேல். ‘தொன்மை வாய்ந்தவர்’ என்னும் சொல்லாடல் கடவுளைக் குறிக்கிறது. மானிட மகனுக்கு ஆட்சியுரிமையும் மாட்சியும் கொடுக்கப்படுகின்றது. அவர் அனைவரும் வழிபடக் கூடிய கடவுளாக இருக்கின்றார். அவருடைய ஆட்சி நீடித்த, முடிவுறாத ஆட்சியாக இருக்கிறது. இக்காட்சியின் பின்புலத்தில் இருப்பது செலூக்கிய ஆட்சி. கிரேக்கர்களுக்குப் பின்னர் பாலஸ்தீனத்தை செலூக்கியர்கள் ஆட்சி செய்கின்றனர். செலூக்கிய அரசன் நான்காம் அந்தியோக்கஸ் எபிஃபானஸ் (கிமு 167 – 164) யூதர்கள் அனைவர்மேலும் கிரேக்கக் கலாச்சாரத்தையும், மொழியையும், வழிபாட்டையும் திணிக்கின்றான். தன்னையும் தான் நிறுவுகின்ற கடவுளையும் மக்கள் வழிபட வேண்டும் என்றும், ஆலயத்தில் படைக்கப்படும் பன்றிக்கறி உணவை அனைவரும் உண்ண வேண்டும் என்றும் இஸ்ரயேல் மக்களைக் கட்டாயப்படுத்துகின்றான். அரசக் கட்டளையை மீறுகின்ற பலர் கொல்லப்படுகின்றனர் (காண். 1 மக் 1:41-63). இதற்கு எதிராக எழுகின்ற மக்கபேயர்கள், மத்தத்தியா, யூதா போன்றவர்களால் நீடித்த ஆட்சியைத் தர முடியவில்லை. ஆக, தங்களை ஆட்சி செய்கின்ற கொடுங்கோல் அரசன், தங்களைக் காப்பாற்ற இயலாத தங்கள் தலைமை என வாடியிருந்த மக்கள் விரைவில் தங்களுடைய ஆட்சியுரிமையைப் பெறுவார்கள் எனக் காட்சி காண்கின்றார் தானியேல்.
‘மானிட மகன்’ என்னும் சொல்லாடல், ‘மெசியா’ அல்லது ‘இஸ்ரயேல் மக்கள்’ ஆகியோரைக் குறிப்பதாக எடுத்துக்கொள்ளலாம். இஸ்ரயேல் மக்களின் கையில் ஆட்சியுரிமை கொடுக்கப்படுகிறது. கடவுள் ஏற்படுத்துகின்ற நீதி மற்றும் நேர்மையின் அரசை அவர்கள் மக்கள் நடுவில் மலரச் செய்வார்கள். துன்புறும் மக்களுக்கு தானியேல் நம்பிக்கையின் செய்தியைத் தருகின்றார். அவர்களுடைய துன்பம் நீடித்தது அல்ல என்றும், கடவுள் விரைவில் குறுக்கிட்டு, அவர்களின் துன்பத்தை அகற்றுவார் என்றும், கடவுளே வரலாற்றைத் தன் கைகளில் கொண்டுள்ளார் என்றும், தீமையின்மேல் அவரே வெற்றிகொள்வார் என்றும் மொழிகின்றார். வானத்தில் தோன்றுகின்ற மனித உருவம் வெற்றியைக் கொண்டு வரும்.
ஆக, மனித வரலாறு கடவுளின் கண்முன் விரிந்து நிற்கிறது. நம்பிக்கையாளர்களைத் துன்பத்திலிருந்து அவரே விடுவிக்கின்றார். தீமையின் ஆதிக்கத்தை வேரறுக்கின்ற கடவுள் தான் படைத்த இந்த உலகை நம்பிக்கையாளர்களிடம் மீண்டும் அளிப்பார். ஆண்டவரின் ஆட்சி தானியேலின் காட்சியாகவும், ஏக்கமாகவும் இருக்கிறது.
இரண்டாம் வாசகம் (திவெ 1:5-8), இயேசுவை, ‘அரசர்க்கெல்லாம் அரசர்’ என்று முன்மொழிகின்றது. தானியேல் நூலுக்கும் திருவெளிப்பாட்டு நூலுக்கும் நிறைய ஒற்றுமைகள் உள்ளன. இரண்டும் திருவெளிப்பாட்டு நடையில், உருவங்கள், எண்கள், அடையாளங்கள் ஆகியவற்றைக் கொண்டு எழுதப்பட்டுள்ளன. இரண்டு நூல்களும் எழுதப்பட்ட சூழல் நம்பிக்கையாளரின் துன்பமே. நம்பிக்கையாளர்களின் துன்பம் கடவுளின் குறுக்கீட்டால் நிறைவுக்கு வரும் என்பது இந்நூல்கள் தரும் நம்பிக்கை.
கிறிஸ்துவை மூன்று தலைப்புகளால் குறிக்கிறார் ஆசிரியர்: (அ) ‘நம்பிக்கைக்குரிய சாட்சி’ – ஏனெனில், தன் மண்ணகப் பணியில் இறுதிவரை நிலைத்து நின்று சான்று பகர்ந்தார், (ஆ) ‘முதலில் உயிர்பெற்று எழுந்தவர்’ – கடவுளின் வல்லமையால், (இ) ‘மண்ணுலக அரசர்க்கெல்லாம் தலைவர்’ – அவருடைய விண்ணேற்றத்துக்குப் பின்னர் கடவுள் அவருக்கு எல்லா ஆற்றல்களையும் வழங்குகின்றார். இந்த மூன்று தலைப்புகளும், இயேசு கடவுளுக்குக் காட்டிய அர்ப்பணம் மற்றும் பிரமாணிக்கம், அந்த அர்ப்பணம் மற்றும் பிரமாணிக்கத்திற்கு கடவுள் தந்த பரிசு அவருடைய அதிகாரமும் ஆட்சியுரிமையும் என்று அடையாளத்தப்படுத்துகின்றன.
இயேசுவின் மேல் நம்பிக்கை கொண்ட அனைவரும் ஆட்சி உரிமை பெற்ற குருக்களாக மாறுகின்றனர். அவர் விரைவில் வரவிருக்கின்றார். அவரே தொடக்கமும் முடிவுமான இறைவன்.
ஆக, உரோமையர்களின்கீழ் துன்புற்ற கிறிஸ்தவ நம்பிக்கையாளர்களுக்கு – தானியேல் இஸ்ரயேல் மக்களுக்கு நம்பிக்கை தந்தது போல – ஆசிரியர் நம்பிக்கை தருகின்றார். மண்ணுலகில் நிலவும் தீமையின் ஆட்சி மறைந்து ஆண்டவரின் ஆட்சி மலரும் என்பது அவருடைய எதிர்நோக்காக இருக்கின்றது.
நற்செய்தி வாசகம் (யோவா 18:33-37), உரோமை ஆளுநர் பிலாத்துவுக்கும் இயேசுவுக்கும் இடையே நடக்கின்ற உரையாடலின் ஒரு பகுதியாக உள்ளது. மற்ற நற்செய்தியாளர்களை விட யோவான் நற்செய்தியாளர், பிலாத்து இயேசுவை விசாரிக்கும் நிகழ்வை நீண்டதாகப் பதிவு செய்கின்றார். யோவான் நற்செய்தி, ‘அரசர்’ என்னும் தலைப்பில் தொடங்கி, அதே தலைப்போடு நிறைவு செய்கிறது. இயேசுவைக் காண்கின்ற நத்தனியேல், ‘நீர் இறைமகன், நீரே இஸ்ரயேல் மக்களின் அரசர்’ (யோவா 1:49) என அறிக்கையிடுகின்றார். நற்செய்தியின் இறுதியில், ‘யூதர்களின் அரசர்’ என்று பிலாத்து இயேசுவுக்கு குற்றஅறிக்கை எழுதுகின்றார் (யோவா 19:19). பிலாத்து இயேசுவை விசாரிக்கும் நிகழ்வில், இயேசுவே அரசன்போல அரியணையில் அமர்ந்திருப்பவராகவும், உறுதியாகப் பேசுவதாகவும், தன்னைக் கட்டுக்குள் வைத்திருப்பதாகவும் பதிவு செய்கின்றார் நற்செய்தியாளர். இதற்கு மாறாக, பிலாத்து உள்ளேயும் வெளியேயும் நடப்பவராகவும், முடிவெடுக்க இயலாதவராகவும், மக்களுக்கும் இயேசுவுக்கும் அஞ்சுபவராகவும் காட்டப்படுகின்றார்.
பிலாத்துவோடு கொண்ட உரையாடலில் இயேசு தன் அரசாட்சி பற்றிய தெளிவை அவருக்கு அளிக்கின்றார்: ஒன்று, ‘என் ஆட்சி இவ்வுலக ஆட்சி போன்றது அல்ல.’ இவ்வுலகில் உள்ள ஆட்சிக்கு அதிகாரத்தை இன்னொருவர் தர வேண்டும். மேலிருக்கிற இன்னொரு அரசர் தர வேண்டும். அல்லது மக்கள் தர வேண்டும். ஆனால், இயேசு அதிகாரத்தை தன்னுள்ளேயே கொண்டிருக்கின்றார். அது அவருக்கு மேலிருந்து அருளப்படுகின்றது. இரண்டு, இவ்வுலக ஆட்சி போட்டி, பொறாமை, இரத்தம், பிறழ்வு நிறைந்த ஆட்சி. ஆனால், இயேசுவின் ஆட்சி அமைதியின், நீதியின், சமத்துவத்தின், சகோதரத்துவத்தின் இறையாட்சி. மூன்று, அரசாட்சி என்பது உண்மையை அறிவிக்கும் பணி. பணி செய்வதே அரசாட்சியின் முதன்மையான இலக்கு.
இயேசுவுக்குச் செவிசாய்க்கும் அனைவரும் அவருடைய ஆட்சியில் உறுப்பினராக மாற முடியும். ‘உண்மையைச் சார்ந்தவர் அனைவரும் என் குரலுக்குச் செவிசாய்க்கின்றனர்’ என்று சொல்வதன் வழியாக, ‘நீ உண்மையைச் சார்ந்தவரா?’ என்று பிலாத்துவிடம் கேள்வி கேட்கின்றார் இயேசு. பிலாத்து தன் போலியான அதிகாரத்திலிருந்தும், முழமையற்ற ஆற்றலிலிருந்தும் வெளியே வர வேண்டும் என்பது இயேசுவின் அழைப்பாக இருக்கிறது.
ஆக, தன் சமகாலத்து உரோமையர் கொண்டிருந்த புரிதலைவிட ஒரு மாற்றுப் புரிதலை முன்வைக்கின்றார் இயேசு.
இன்றைய இறைவார்த்தை வழிபாட்டின் மையக்கருத்துகளைப் பின்வருமாறு தொகுக்கலாம்:
(அ) ஆண்டவராகிய கடவுளின் கையில் ஆட்சி உள்ளது. அவர் நினைக்கும் நேரத்தில் அனைத்தும் மாறி விடும்.
(ஆ) ஆண்டவருடைய ஆட்சி நீடித்த ஆட்சியாக இருக்கும். அங்கே நீதிமான்கள் துன்பமுற மாட்டார்கள். தீமையின் ஆதிக்கம் முழுமையாக அழிக்கப்படும்.
(இ) ஆண்டவருடைய ஆட்சி உண்மைக்குச் சான்று பகரும் பணியாக மிளிர்கிறது. இந்த ஆட்சியில் பங்குபெற அனைவரும் அழைப்பு பெறுகின்றனர்.
கிறிஸ்து அரசர் இன்று நம் தனிப்பட்ட வாழ்வியல் தலைமைத்துவத்துக்குத் தரும் பாடங்கள் எவை?
(அ) அரசர்கள் சமரசம் செய்துகொள்வதில்லை (Kings don’t compromise)
இயேசு தன் வாழ்வில் இறுதிவரை தன் மதிப்பீடுகளோடு சமரசம் செய்துகொள்ளவே இல்லை. பாலைநிலத்தில் சாத்தான் அவரைச் சோதித்தபோதும் சரி, பணியில் மக்கள் அவரைச் சோதித்தபோதும் சரி, இறுதியில், ‘இறைமகன் என்றால் சிலுவையிலிருந்து இறங்கி வா!’ என்று மக்கள் சொன்னபோதும் சரி, அவர் அவர்களுடைய சோதனைகளுக்குள் விழவே இல்லை. இவை அனைத்திலும் தன் சுதந்திரத்தையும் கட்டின்மையையும் காத்துக்கொள்கின்றார். கட்டின்மை (சுதந்திரம்) மிகப்பெரிய மதிப்பீடு. இதை இழந்த எவரும் சமரசம் செய்துகொள்கின்றார். இதை இழக்கிறவரை நாம் அடிமை என்கிறோம். அடிமைகள் அனைத்திலும் அனைவரோடும் சமரசம் செய்துகொள்கின்றனர். அரசர்கள் சமரசம் செய்துகொள்ளாமல் நிமிர்ந்து நிற்கிறார்கள்.
(ஆ) அரசர்கள் தங்கள் மையத்தை இழப்பதில்லை (Kings are centred)
சதுரங்க ஆட்டம் அரசர் என்றை மையத்தைச் சுற்றியதாகவே உள்ளது. தன்னைச் சுற்றியிருப்பவர்கள் வீழ்ந்தாலும் அரசர் உறுதியாகவே இருக்கின்றார். தன் நம்பிக்கையிணைவையும், நோக்கத்தையும், நலத்தையும் அரசர் இழப்பதில்லை. தன்னைச் சுற்றி நடந்த அனைத்து பரபரப்புகளுக்கு நடுவிலும் இயேசு தன் அமைதியைக் காத்துக்கொள்கின்றார்.
(இ) அரசர்கள் மற்றவர்கள்மேல் நேர்முகமான தாக்கத்தை ஏற்படுத்துவார்கள் (Kings leave a legacy)
அரசர்கள் தாங்கள் இருக்கும் இடத்தில் நேர்முகமாக தாக்கத்தை ஏற்படுத்தி, அங்கே மாற்றத்தைக் கொண்டுவருகிறார்கள். தங்கள் இலக்கு சரியாக இருக்க வேண்டும் என்றும், அந்த இலக்கை தாங்கள் எட்டியே தீர வேண்டும் என்றும் உறுதிகொண்டவர்களாக இருக்கிறார்கள் அரசர்கள்.
இறுதியாக,
நாம் அனைத்துத் தலைவர்களுக்காகவும் இன்று மன்றாடுவோம். இவ்வுலக ஆட்சி நமக்குத் துன்பமாக மாறும்போது அவ்வுலக ஆட்சியைக் காட்சியில் கண்டு மனநிறைவு கொள்வோம் என்றோ, நாம் இறந்த பின்னர் நமக்கு மாட்சி காத்திருக்கிறது என்றோ ஓய்ந்துவிட வேண்டாம். சிறிய சிறிய தளங்களில் நாமும் அரசர்கள் என்பதை உணர்ந்து அதன்படி நடப்போம். ஆட்சியாளர்களை அதிகாரத்தில் அமர்த்திய நாம்தான் அரசர்கள். அனைத்துத் தளங்களிலும் நம் தலைமைத்துவத்தை நம் கட்டின்மையை வைத்து நிர்ணயம் செய்வோம்.
எந்த நபரும், எந்தக் கருத்தியலும், எந்தச் சூழலும் நம் கட்டின்மையை (சுதந்திரத்தை) எடுத்துவிட அனுமதிக்க வேண்டாம். இப்படியாக, கட்டின்மையில் நாம் உறுதியாக இருக்கும்போது, மற்றவர் நம்மைப் பார்த்து, ‘நீ அரசரா?’ எனக் கேட்பார். ‘அரசர் என்று நீர் சொல்கிறீர்!’ என நாம் புன்னகைத்துக்கொண்டே அவரைக் கடக்க முடியும்.
‘ஆண்டவர் ஆட்சி செய்கின்றார். மாட்சியாய் ஆடையாய் அணிந்துள்ளார்’ (திபா 93) என்னும் பதிலுரைப் பாடல் வரி நம் வாழ்வியல் அனுபவமாக மாறும் வரை, நாம் அதை உணரும் வரை, நாம் அரசர்களாக வாழ்வோம்!
ஒரு வகுப்பில் வரலாறு பாடம் நடத்தும் பொழுது வரலாற்று ஆசிரியர் "அரசர் என்றால் என்ன நினைக்கிறீர்கள்? " என்று கேட்டார். அதற்கு அந்த மாணவன் "அரசர் என்பவர் ஆடம்பரத்தோடும் வசதியோடும் வாழ்பவர். அவருக்கு ஏராளமான பணியாளர்கள் பணிவிடை செய்வர். அரசர் பிறரை அடக்கி அதிகாரத்தோடும் ஆடம்பரத்தோடும் வாழ்பவர்" என்று பதிலளித்தான். இந்த நிகழ்வில் நாம் கண்டதைப் போல, நம்முடைய அன்றாட வாழ்க்கையில் அரசர் என்றால் ஆடம்பரமான அதிகாரம் கொண்ட ஒருவர் என்று நினைக்கலாம். இத்தகைய பிம்பத்தைத் தான் இவ்வுலகில் வாழ்ந்த அரசர்கள் வெளிப்படுத்தியுள்ளனர்.
கிறிஸ்து அரசர் பெருவிழாவை கொண்டாடும் நாம் உண்மையான அரசர் என்பவர் யார் என்று அறிந்துகொள்ள அழைக்கப்பட்டுள்ளோம். பிறரை அடக்கி ஆள்பவர் அரசர் அல்ல ; மாறாக, அன்பு செய்து வாழ்பவர் தான் அரசர். பிறரை ஒடுக்கி வாழ்பவர் அரசர் இல்லை; ஒடுக்கப்பட்டோருக்கு வாழ்வு கொடுப்பவரே உண்மையான அரசர். பணிவிடை ஏற்பவர் மட்டும் அரசர் அல்ல; பணிவிடை செய்பவரே அரசர். இவ்வாறாக அரசரின் மேன்மையை அடுக்கிக் கொண்டே போகலாம்.
உண்மையான அரசர் எப்படி இருக்க வேண்டும் என்பதற்கு மண்ணுலக விண்ணுலக அரசராகிய ஆண்டவர் இயேசு மிகச் சிறந்த உதாரணம். "நீ யூதரின் அரசனா? " என்று இவ்வுலக அரசாட்சிக்கு முக்கியத்துவம் கொடுத்த பிலாத்து இயேசுவைப் பார்த்து கேட்டான். இதற்கு காரணம் யூதத் தலைவர்கள் இயேசுவின் மீது இத்தகைய குற்றச்சாட்டை வைத்தனர். இத்தகைய குற்றச்சாட்டை வைத்தால் மட்டுமே இயேசு அரசால் தண்டிக்கப்பட முடியும் என்று ஆழமாக அறிந்து குற்றம் சுமத்தினர். எனவேதான் பிலாத்து இத்தகைய கேள்வி கேட்டான். ஆண்டவர் இயேசு "நீராக இதைக் கேட்கிறீரா?" என்ற கேள்வியை பிலாத்துவைப் பார்த்து கேட்டார். பிலாத்து கேட்ட கேள்வியை இயேசு ஆழமாகப் புரிந்து கொண்டவராய் "ஆம் " அல்லது "இல்லை" என்று ஆண்டவர் இயேசு பதில் கூறாமல் வித்தியாசமான பதிலைக் கூறினார். அதுதான் "நீராக இதை கேட்கிறீரா?" என்ற கேள்வியோடு கூடிய பதில். இதற்கு காரணம் பிலாத்து இயேசுவை இவ்வுலகம் சார்ந்த குறுகிய வட்டத்தில் சுருக்கி இந்தக் கேள்வியை கேட்டான். பிலாத்து இந்தக் கேள்வியை கேட்டதற்கு காரணம் உரோமை அரசாட்சியில் யாராவது தான் தான் அரசர் என்று சொன்னால், அவற்றைச் தீர விசாரித்து தண்டனை கொடுப்பது ஆளுநரின் கடமையாக இருந்தது. யூதர்கள் "இயேசு தன்னை அரசராக காட்டிக் கொள்கிறார் " என்று குற்றம் சுமத்தியதால் தான் இத்தகைய கேள்வியைக் கேட்டார்.
ஆனால் ஆண்டவர் இயேசு "எனது ஆட்சி இவ்வுலக ஆட்சி போன்றது அல்ல" என்று கூறினார். இதற்கு காரணம் மெசியா என்பவர் இவ்வுலகில் பேரரசைக் கட்டுவார் என்று யூத மக்கள் எண்ணினர். உரோமை அரசை வென்று இஸ்ராயேல் மக்களை நிலை நிறுத்துவார் என்று ஆழமாக நம்பினர். ஆனால் இயேசுவின் செயல்பாடுகளில் இவ்வுலகம் சார்ந்த அரசரைப் போல் ஆடம்பரம் இல்லாமல், அன்பே நிறைந்திருந்தது. ஏனென்றால் இயேசுவின் அரசாட்சி விண்ணுலக அரசாட்சியை மையப்படுத்தியது.
இயேசு தன்னை இவ்வுலகம் சார்ந்த அரசரைப் போல் நான் இல்லை என்று சொல்வதற்கு "அரசன் என்று நீர் சொல்கிறீர் " என்று கூறினார். இதற்குப் பொருள் என்னவென்றால் இயேசு தன்னை உலகம் சார்ந்த அரசர்களைப் போல வெளிப்படுத்தவில்லை; மாறாக, தன்னை ஒரு ஆன்மீக அரசராகவும் உண்மைக்குச் சான்று பகரும் அரசராகவும் வெளிப்படுத்தினார். உண்மைக்கு சான்று பகர்வதே அவருடைய முக்கியப் பணியாக வெளிப்படுத்தினார். இவ்வாறாக இன்றைய நற்செய்தி வாசகம் கிறிஸ்து அரசராகிய நம் ஆண்டவர் இயேசுவின் அரசாட்சியை பற்றி தெளிவாகப் புரிந்து கொள்வதற்கு அடிப்படையாக இருக்கின்றது.
கிறிஸ்து அரசர் பெருவிழா கொண்டாடும் நம்மை இயேசுவின் உண்மையான அரசாட்சியை பற்றி அறிந்துகொள்ள திருஅவை அழைப்பு வருகிறது. நாம் வாழும் இன்றைய சமூகத்தில் அரசர்கள் எப்படி வாழ்ந்திருப்பார்கள் எப்படி வாழ்கிறார்கள் என்று தெரியாது. பல நேரங்களில் திரைப் படங்களைப் பார்த்துதான் அரசர்கள் இப்படித்தான் இருந்திருப்பார்கள் என்று கற்பனை செய்து கொள்ளுகிறோம். திருத்தந்தை பதினோராம் பத்திநாதர் கிறிஸ்து அரசர் பெருவிழாவை திருவருகைக் காலத்துக்கு முந்தைய ஞாயிற்றுக்கிழமை கொண்டாட முதன் முதலில் அழைப்பு விடுத்தார். திருவழிபாட்டு ஆண்டின் தொடக்கமும் முடிவுமாக கிறிஸ்து அரசர் பெருவிழா அமைகின்றது. இதன் நோக்கம் என்னவென்றால் ஆண்டவர் இயேசு நம் அரசராக இறையாட்சியில் பங்குகொள்ள நமக்கெல்லாம் அழைப்பு விடுக்கிறார் என உணர்ந்து கொள்வதே.
இயேசுவின் இறையாட்சி என்றால் என்ன? இறைவனுடைய ஆட்சியிலே இணைந்திருப்பதுதான் இறையாட்சி. அதாவது இறைவனோடு இணைந்து அவரின் வார்த்தையின்படி நடப்பது தான் இறையாட்சி. இறையாட்சியின் மதிப்பீடுகளான அன்பு, நீதி, நேர்மை, மன்னிப்பு, சமத்துவம், உரிமை வாழ்வு போன்ற நற்பண்புகளை வாழ்வதுதான் உண்மையான இறையாட்சி. இயேசுவின் இறையாட்சிக்கும் இவ்வுலகம் சார்ந்த அரசாட்சிக்கு அதிக வேறுபாடு உண்டு. இயேசு தன்னுடைய ஆன்மீக அரசாட்சியில் அன்பை மையமாகக்கொண்டு ஆட்சி செய்தார். ஆனால் இவ்வுலகம் சார்ந்த அரசர்கள் அதிகாரம் என்ற ஒன்றை வைத்து மக்களை அடக்கி ஆண்டனர்.
இயேசுவின் ஆன்மீக அரசாட்சியில் நீதியும் நேர்மையும் இருந்தன. உண்மைக்கு சான்று பகர்வதே எனது பணி என்று கூறிய இயேசுவைப் போல நீதியோடும் நேர்மையோடும் வாழ நாமும் அழைக்கப்பட்டுள்ளோம். இவ்வுலகம் சார்ந்த அரசாட்சியில் நீதியும் நேர்மையும் உண்மையும் எட்டாக்கனியாக இருந்ததன. எனவேதான் பிலாத்து "உண்மையா அது என்ன? " என்று கேட்டான். ஆனால் இயேசுவின் அரசாட்சியில் நீதி நேர்மை உண்மைக்கு அதிக முக்கியத்துவம் கொடுக்கப்பட்டன. அதுதான் உண்மையான நிலை வாழ்வுக்கு வழிகாட்டும்
.இயேசுவின் ஆன்மீக அரசாட்சியில் மன்னிப்பு இருந்தது. ஆனால் இவ்வுலகம் சார்ந்த அரசாட்சியில் மன்னிப்பை விட அதிகமாக தண்டனை இருந்தது. எனவே மனிதன் சிதைக்கப்பட்டான். சமத்துவமும் சகோதரத்துவமும் இறையாட்சி மதிப்பீடாக கருதப்படுகிறது. சாதி மதம் மொழி இனம் போன்ற பாகுபாடுகளைக் கடந்துதான் இயேசுவின் இறையாட்சி. இத்தகைய இறையாட்சி தான் இயேசுவை மெசியா என்று உளமார ஏற்றுக்கொள்ள அடிப்படையாக இருக்கின்றது. உலகம் சார்ந்த அரசாட்சி ஆளும் அரசனுக்குத் தான் மகிழ்ச்சியான வாழ்வை வழங்கியது. ஆனால்இயேசுவின் ஆன்மீக அரசாட்சியில் அனைவருக்கும் மகிழ்ச்சி கிடைக்கிறது.
எனவே இன்றைய நாளிலே இயேசுவின் அரசாட்சியில் இறையாட்சிப் பணியாளர்களாக இணைந்து உண்மை அன்பு நீதி நேர்மை சமத்துவம் சகோதரத்துவம் போன்ற நற்பண்புகளை நமது வாழ்வாக்க முயற்சி செய்வோம். அப்பொழுது இயேசுவின் அரசாட்சியில் அகமகிழ முடியும். இயேசுவின் இறையாட்சியில் இணையத் தயாரா?
என்றும் அரசராகிய இயேசுவே! உம்முடைய இறையாட்சியில் நாங்களும் கருவிகளாக பயன்பட உம் அருளைத் தாரும். ஆமென்.
